اثر کلینوپتیلولیت روی فراسنجههای شکمبهای گوسفند نژاد شال

Abstract

برای مطالعه اثر نوع کلینوپتیلولیت روی فراسنجههای شکمبهای گوسفند، آزمایشی به صورت طرح مربع لاتین چرخشی متعادل شده با 4 رأس گوسفند نر بالغ فیستولا گذاری شده، 4 جیره و 4 دوره انجام گرفت. جیرههای غذایی حاوی 25 درصد علوفه (یونجه و کاه) و 75 درصد کنسانتره شامل: 1) شاهد، 2) شاهد + 4 درصد کلینوپتیلولیت نوع کلسیک، 3) شاهد، + 4 درصد کلینوپتیلولیت نوع پتاسیک و 4) شاهد + 2 درصد کلینوپتیلولیت نوع کلسیک و 2 درصد کلینوپتیلولیت نوع پتاسیک بود. جیرههای غذایی در دو نوبت صبح و عصر به طور مساوی داده میشد و هر دوره ازمایشی شامل دو هفته عادتدهی و یک هفته نمونهبرداری بود. نمونهگیری از مایع شکمبه برای اندازهگیری pH، نیتروژن آمونیاکی، مجموع اسیدهای چرب فرار، جمعیت کل و جمعیت باکتریهای سلولولتیک شکمبه و جمعیت قارچهای شکمبه در ساعات 0، 3، 6 و 10 بعد از وعده خوراک صبح انجام میگرفت. نتایج نشان داد که کلینوپتیلولیت به طور معنیداری (05/0P<) سبب افزایش pH، مجموع اسیدهای چرب فرار و جمعیت باکتریهای سلولولتیک میگردد. ولی در مورد جمعیت کل باکتریها و جمعیت قارچهای شکمبه اثری از آن مشاهده نشد. در رابطه با نیتروژن آمونیاکی نیز کلینوپتیلولیت سبب کاهش آن در ساعت 3 گردیده بود، و به طور کلی غلظت آن در مایع شکمبه هنگام استفاده از کلینوپتیلولیت از ثبات بیشتری برخوردار بود. مقایسه دو نوع کلینوپتیلولیت نیز نشان داد که نوع کلسیک به میزان بیشتری فراسنجههای ذکر شده را تحت تأثیر قرار داده است(05/0P<). به طور کلی نتایج این پژوهش نشان داد که استفاده از 4 درصد کلینوپتیلولیت نوع کلسیک در جیره قادر است فراسنجههای شکمبهای را در جهت بهبود عملکرد دام تغییر دهد.