بررسی اثر دمای هوای ورودی و عمق خشک‌کن بستر ثابت آزمایشگاهیبر میزان ترک‌خوردگی پوست دو رقم بذر سویا

Abstract

دانه سویا یکی از منابع مهم در تهیه روغن و مواد پروتئینی می‌باشد. تولید اقتصادی دانه سویا، نیازمند بذر سالم با قوه نامیه حداکثر می‌باشد. پوست بذر سویا در مراحل برداشت، بوجاری، حمل و نقل و خشک کردن ترک برمی‌دارد. با افزایش ترک بذر سویا، قوه نامیه آن کاهش می یابد. بررسیها نشان داد که اطلاعات در مورد رابطه جوانه‌زنی بذر ارقام سویا با دما و عمق خشک‌کن محدود می‌باشد، بنابراین هدف از این تحقیق بررسی اثر دماهای هوای ورودی 25، 30، 35 و40 درجه سانتیگراد و اعماق 5 و 10 سانتیمتری خشک‌کن بر درصد ترک‌خوردگی رقمهای هیل و سحر در طرح آماری فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی می‌باشد. نتایج نشان داد که با افزایش دمای هوای ورودی از 25 به 40 درجه سانتیگراد میزان ترک خوردگی از 95/12% به 68/43% و با افزایش عمق خشک‌کن از 5 به 10 سانتی‌متر درصد ترک‌خوردگی پوست سویا از 9/27% به 3/24% کاهش می‌یابد. همچنین رقم سحر نسبت به رقم هیل در برابر ترک‌خوردگی پوست حساستر است. نتایج همچنین نشان داد که بین درصد ترک‌خوردگی پوست بذور سویا و درصد جوانه‌زنی بطور معکوس با ضریب تعیین 95% همبستگی وجود دارد، بنابر این می‌توان پیشنهاد نمود که بهترین عمق برای هر دو رقم سحر و هیل 10 سانتی‌متر و بهترین دمای هوای ورودی برای رقم سحر 30 و برای رقم هیل 35 درجه سانتیگراد می‌باشد.