بررسی اثرات ترکیبات مختلف خاک و مواد تنظیم کننده رشد بر میزان رشد و تولید پاجوش‌ نهال‌های حاصله از کشت بافت خرما (رقم برحی)

Abstract

اثر بستر مختلف خاک و مواد تنظیم کننده رشد گیاهی بر صفات رویشی و تولید پاجوش نهال‌های 18 ماهة حاصل از کشت بافت خرما (Phoenix dacylifera L.) در قالب طرح اسپلیت پلات (فاکتور اصلی آزمایش بستر خاکی مختلف شامل، ماسه، خاک اره،‌پرلیت ریز، پرلیت درشت، خاک برگ) و شاهد خاک معمولی به انضمام سه غلظت مختلف 0، 3/0% و 8/0% از هورمون IBA و فاکتور فرعی شامل دو غلظت 0 و 500 میلی گرم در لیتر از هورمون BAP بود.) تحقیق فوق طی سالهای 77-75 در مرکز تحقیقات کشاورزی استان خوزستان انجام گرفت. آزمایش انجام شده نشان داد بستر خاک بر قطر، تعداد کل برگها و ارتفاع جوانة انتهایی در سطح 1% و بر روی تعداد برگهای مرکب و طول برگ در سطح 5% معنی‌دار بوده است. بستر خاک برگ به عنوان بهترین تیمار بستر خاکی شناخته شده است. هورمون IBA در سطح 1% اثر معنی‌داری بر قطر نهال و تعداد برگ داشته و بهترین نتیجه از غلظت 3/0% بدست آمده است. هورمون BPA به غلظت 500 میلی‌گرم بر لیتر بر قطر نهال و تعداد برگهای مرکب در سطح 1% و بر روی تعداد کل برگها، ارتفاع جوانة انتهایی و طول برگ در سطح 5% اثرات معنی‌داری نشان داد. در مجموع با توجه به صفات رویشی بررسی شده تیمار خاک برگ و هورمون IBA به غلظت 3/0% بر سایر تیمارها برتری نشان داده است. همچنین به نظر می‌رسد تحریکات وارده به نهالهای جوان حاصل از کشت بافت برای تولید پاجوش در سالهای اولیه موثر نبوده و برای نیل به این هدف بایستی زمان بیشتری با تاکید بر نقش بسترهای کاشت مناسب، مواد تنظیم کنندة رشد گیاهی و عملیات صحیح باغبانی در نظر گرفت.