تاثیر سطوح مختلف انرژی و پروتئین بر عمکرد پرواری شتر

Abstract

به منظور بررسی تأثیر تراکم انرژی قابل متابولیسم و پروتئین خام بر روی عملکرد شترهای نر جوان پرواری در حال رشد آزمایشی با سه سطح انرژی قابل متابولیسم 56/2، 19/2 و 85/1 مگاکالری در کیلوگرم مادة خشک و سه سطح پروتئین خام 4/14، 6/12 و 8/10 درصد به روش فاکتوریل 3×3 به مدت 80 روز بر روی 36 نفر شتر نر یک تا دو ساله بومی جنوب سبزوار با میانگین وزن 182 کیلوگرم صورت گرفت. نتایج آزمایش نشان داد که افزایش سطح انرژی و پروتئین جیره اثر معنی‌داری بر روی مصرف مادة خشک نداشت اما موجب بهبود افزایش وزن روزانه و بازدة غذایی گردید. نتایج حاصل از تجزیه لاشه نشان داد که تیماری که حاوی کمترین سطح انرژی و پروتئین بود در درصد لاشه، گوشت لخم و چربی و درصد و وزن استخوان با بقیه تیمارها اختلاف معنی‌داری (05/0P<) داشت و بین بقیه تیمارها اختلاف معنی‌داری مشاهده نگردید. به طور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که جیره حاوی 56/2 مگاکالری انرژی قابل متابولیسم در کیلوگرم مادة خشک و 6/12 درصد پروتئین خام بهترین جیره برای شترهای نر 1 تا 2 ساله بومی منطقه سبزوار خراسان به شمار می‌رود تغذیه این جیره سبب افزایش وزن روزانه معادل 688 گرم و بازدة غذایی 184/0، درصد لاشه 3/54%، درصد گوشت باچربی 24/77% و درصد استخوان 8/22% گردید.