اثر رژیم های مختلف آبیاری ومیزان بذر بر عملکرد گندم پاییزه

Abstract

بمنظور بررسی اثر رژیمهای مختلف آبیاری در مراحل مختلف رشد گندم و تراکم های مختلف بوته در واحدسطح برعملکرد گندم پائیزه و تعیین حساس ترین مرحله رشد گیاه نسبت به کمبود آب آبیاری آزمایشی در مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران انجام گرفت. پنج تیمار آبیاری شامل I1= قبل کاشت(pp) ‘ 12=+PP ساقه رفتن (JT) ‘ +JT+PP=I5 گل کردن (FL) ‘ +FL+JT+PP=I4 دانه خمیری نرم (SD) و +SD+FL+JT+PP=I5 دانه خمیری سخت (HD) بود. رقم گندم کرج 1 در 5 میزان بذر مختلف در هکتار (80=d1‘110=d2‘140=d3‘170=d4و200=d5 کیلوگرم درهکتار) بکار رفت. مقادیر آبیاری برای مراحل مختلف رشد به ترتیب 10‘5/16‘12‘3/11و 5/20 سانتی متر اندازه گیری شد. سطوح مختلف آبیاری ومیزان بذر با یکدیگر اختلاف معنی داری نشان دادند و اثر متقابل آبیاری ومیزان بذر نیز معنی دار شد. تیمار I4 حداکثرعملکرد دانه (4818 کیلوگرم درهکتار) و I1 (حداقل عملکرد دانه 2051 کیلوگرم درهکتار) را تولیدنمود. تیمار میزان بذر d3 دارای حداکثر عملکرد دانه (3908 کیلوگرم درهکتار) وتیمار d2 دارای حداقل عملکرد دانه (3590 کیلوگرم درهکتار) بود. محاسبه ضرائب حساسیت به خشکی ? بری مراحل ساقه رفتن ‘گل کردن و دانه شیری (به ترتیب 097/0 ‘ 051/0 و 038/0) نشان دادکه در این آزمایش مرحله ساقه رفتن حساس ترین مرحله رشد گیاه نسبت به کمبودآب آبیاری بوده است.