انتخاب عصاره گیر مناسب برای استخراج روی قابل استفاده ذرت در بعضی از خاکهای مازندران

Abstract

این بررسی به منظور ارزیابی عصاره گیرهای مختلف جهت تعیین روی قابل استفاده گیاه ذرت در خاکهای مازندران انجام شد. روی قابل استفاده از 21 نمونه از سریهای عمده خاک با 5 عصاره گیر زیر استخراج گردید. 1- DTPA 5 00/0+ M CaCl2 1/0+ MTEA 1/0 (3/7= PH) 2- MEDTA 1 0/0+ M (NH4)2CO3 (PH=8/6) 3- N MgCl2 2 4- N HCL 1/0 5- محلول مهلیچ 1- (%2 NH2SO4+%5 N HCL) روی عصاره گیری شده با پاسخهای گیاهی ذرت (Zea mays L.) رشد یافته در گلخانه به مدت 6 هفته و تیمار شده با دو سطح روی (صفر و 20 میلی گرم روی بر کیلوگرم خاک) ارتباط داده شد. مقدار روی استخراج شده بوسیله عصاره گیرهای مذکور بصورت زیر بود: 2n mgcl2‹ مهلیچ >0.1 N HCL> DTPA->1 کربنات آمونیوم- EDTA بود. مقدار روی عصاره گیری شده بوسیله DTPA , EDTA همبستگی بالایی داشتند (r=0/932) رابطه روی عصاره گیری شده با DTPA و EDTA با پاسخ گیاهی معنی دار بود (معنی دار در سطح یک درصد با عملکرد، غلظت روی در گیاه و جذب کل روی توسط گیاه و معنی دار در سطح 5 درصد با عملکرد نسبی و افزایش عملکرد) این بررسی نشان داد که کارآیی عصاره گیر EDTA از DTPA بالاتر است. اثر خصوصیات خاک بر قابلیت عصاره گیری روی توسط عصاره گیریهای مختلف شیمیایی در برنامه رگرسیون مرحله ای (Stepwise) بررسی گردید. دخالت دادن ph، کربنات کلسیم معادل و کربن آلی همبستگی بین روی عصاره گیری شده توسط روشهای مختلف و پاسخهای گیاهی ذرت را بهبود بخشید.