بررسی کارایی مدل های EPM وMPSIAC در برآورد رسوب حوزه آبخیز طالقان به کمک GIS

Abstract

دراین تحقیق با هدف ارزیابی کارایی مدل های EPM وMPSIAC دربراورد رسوب ،حوزه آبخیز طالقان با مساحتی بالغ بر5/948 کیلو مترمربع ،توپوگرافی کمپلکس وتنوع شرایط اقلیمی ،سنگ مادر وپوشش گیاهی به عنوان منطقه مطالعه انتخاب شد . بخشی از داده های موردنیاز مدل ها از طریق مطالعات آزمایشگاهی ،صحرایی وبخش دیگر از نتایج ‹نقشه ها وگزارش های › مطالعه جامع آبخیزداری حوزه که قبلاً انجام شده بود، تامین شد، نقشه ها به وسیله میز رقومی ساز وسایر داده ها ازطریق صفحه کلید وارد رایانه شده وکلیه ،اصلاحات وتغییرات وتبدیلات لازم ‹تبدیل سیستم مختصاتی به سیستم UTM ›به کمکGIS انجام شد. براساس روشی که درشرح مدل های مذکور آمده است، همه لایه های اطلاعاتی مورد نیاز آنها از داده های رقومی شده موجود در رایانه وبه کمکGIS تهیه گردید. دراین تحقیق پس از رقومی سازی خطوط تراز 100 متری ، مدل رقومی ارتفاع ‹DEM›تهیه واز ان برای تهیه نقشه شیب وانجام برخی محاسبات ،استفاده شده است. در ادامه با استفاده از توانایی GIS وبراساس ساختار هرمدل ،عملیات محاسباتی وپردازشی مورد نیاز جهت تعیین رسوب وتهیه نقشه های مربوطه انجام پذیرفت. نتیجه تحقیق درمورد مدل MPSIAC نشان می دهد که این مدل شدت متوسط تولید رسوب راm3/km2/yr 871 ومیزان رسوب سالیانه حوزه رابا دقت 31/98 درصد رسوب مشاهده ای براورد نموده است.این درحالی است که مدل EPM تنها 96/74 درصد رسوب مشاهده ای حوزه رابا متوسط شدت تولید رسوب m3/km2/yr 666 محاسبه نموده است.براساس نتایج مدل ها ،طبقه چهار وضعیت فرسایش بیشترین وطبقه یک ،کمترین سطح حوزه را می پوشاند.