ارزیابی شایستگی های مدیران به روش بازخور 360 درجه

Abstract

مشکلات موجود در نظام های ارزیابی سنتی(مبتنی بر نظرات یک ذینفع و آن هم مقام مافوق) از یک طرف و منافعی که ارزیابی های نوین و جامع(مبتنی بر نظرات چند ذینفع یا 360 درجه ای) از طرف دیگر به شرکت ها می رسانند باعث شده است که کارگیری روش بازخور(ارزیابی) 360 درجه مورد توجه گسترده شرکت های پیشرو جهانی قرار بگیرد. در این مقاله پس از بررسی مختصر ادبیات موضوع در یک پژوهش میدانی در شرکت ساپکو با استفاده از یک پرسشنامه معتبر در زمینه بازخور 360 درجه، هشت شایستگی مدیران شامل «ارتباطات، برنامه ریزی ، سازماندهی، مدیریت منابع انسانی، کنترل، رهبری، تصمیم گیری و کارتیمی» با استفاده از نظرات چهار ذینفع شامل خود ارزیابی، مدیران مافوق، نیروهای تحت سرپرستی و مشتریان مورد ارزیابی قرار گرفته است. به کار گیری روش تحلیل واریانس یک عامله اختلاف معنادار بین نتایج ارزیابی این چهار ذینفع را در سطح اطمینان 95 درصد تایید می کند و لذا با توجه به این یافته لزوم اجرای ارزیابی های 360 درجه ای در سازمان ها به علت اینکه مدیران رفتارهای متفاوتی را در مقابل هر ذینفع از خود نشان می دهند تاکید می شود. در ادامه نتایج بکارگیری تکنیک LSD حاکی از آن است که نتایج خود ارزیابی در گروه اول به عنوان بالاترین امتیاز، نتایج ارزیابی نیروهای تحت سرپرستی و مشتریان در گروه دوم و نتایج ارزیابی مدیران مافوق در گروه سوم به عنوان پایین ترین امتیاز قرار می گیرند.