نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorحسینی نسب, سید داودfa_IR
dc.contributor.authorفلاّح, نوروزfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T04:05:41Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T04:05:41Z
dc.date.available1399-07-09T04:05:41Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T04:05:41Z
dc.date.issued2008-11-21en_US
dc.date.issued1387-09-01fa_IR
dc.date.submitted2016-04-18en_US
dc.date.submitted1395-01-30fa_IR
dc.identifier.citationحسینی نسب, سید داود, فلاّح, نوروز. (1387). تأثیر روش تدریس مشارکتی و روش تدریس سنّتی بر پیشرفت تحصیلی و نگرش به درس معارف اسلامی در مراکز پیش دانشگاهی شهر تبریز در سالتحصیلی 88 -87. نشریه علمی آموزش و ارزشیابی (فصلنامه), 1(3), 41-80.fa_IR
dc.identifier.issn2345-6299
dc.identifier.issn2476-5627
dc.identifier.urihttp://jinev.iaut.ac.ir/article_522007.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/254395
dc.description.abstractهدف از انجام پژوهش حاضر مقایسه تأثیر آموزش به شیوه مشارکتی و سنتی بر پیشرفت تحصیلی و نگرش به یادگیری درس معارف اسلامی  مراکز پیش دانشگاهی شهر تبریز می باشد . جامعه آماری این پژوهش عبارت است  از دانش آموزان دختر و پسر مراکز پیش دانشگاهی  شهر تبریز در سال تحصیلی 88 – 87 می باشد که تعداد 136 نفر از آنان به عنوان نمونه آماری به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب گردیدند . 69 نفر از افراد نمونه ( 1 کلاس پسر و 1 کلاس دختر ) به عنوان گروه مشارکتی اعمال ( آموزش مشارکتی ) و تعداد 67 نفر از افراد نمونه ( 1 کلاس پسر و 1 کلاس دختر ) به عنوان گروه سنتی برای آموزش سنتی به روش تصادفی انتخاب شدند . ابزارهای اندازه گیری به کار رفته در این پژوهش شامل آزمون محقق ساخته پیشرفت تحصیلی بر اساس مطالب درس معارف اسلامی و همچنین پرسشنامه نگرش سنج محقق ساخته جهت اندازه گیری نگرش آزمودنی ها به یادگیری درس معارف اسلامی  قبل از  تدریس و  بعد از تدریس می باشد . آزمودنی های این پژوهش ابتدا در پیش آزمون  نگرش سنج شرکت کرده، بعد از12 هفته اجرای  تدریس  سنتی و تدریس  مشارکتی  ،  پیشرفت تحصیلی  و نگرش  بعد  از تدریس  آنان،  مورد  اندازه گیری واقع گردید . جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تی  مستقل و تی وابسته استفاده گردید . نتایج نشان دادند که پیشرفت تحصیلی گروه مشارکتی نسبت به گروه سنتی بیشتر بوده و تفاوت بین میانگین های آنها معنادار است . همچنین نتایج نشان دادند که نگرش های دانش آموزان گروه مشارکتی به یادگیری و موضوع درسی در مقایسه با گروه آزمودنی های سنتی از تغییرات مثبت بیشتری برخوردار بوده و این تغییر در دختران بیش از پسران می باشد . همچنین نتایج پژوهش حاضر این فرضیه را که گروه دختران در مقایسه با پسران در آموزشهای سنتی از پیشرفت تحصیلی بالائی برخوردار هستند ، مورد تأئید قرار داد.fa_IR
dc.format.extent269
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریزfa_IR
dc.publisherTbriz Branch, Islamic Azad Universityen_US
dc.relation.ispartofنشریه علمی آموزش و ارزشیابی (فصلنامه)fa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Instruction and Evaluationen_US
dc.subjectتدریس سنّتیfa_IR
dc.subjectتدریس مشارکتیfa_IR
dc.subjectپیشرفت تحصیلیfa_IR
dc.subjectنگرشfa_IR
dc.subjectمراکز پیش دانشگاهیfa_IR
dc.titleتأثیر روش تدریس مشارکتی و روش تدریس سنّتی بر پیشرفت تحصیلی و نگرش به درس معارف اسلامی در مراکز پیش دانشگاهی شهر تبریز در سالتحصیلی 88 -87fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeعلمی پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد دانشگاه آزاد اسلامی تبریزfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناس ارشد برنامه ریزی درسیfa_IR
dc.citation.volume1
dc.citation.issue3
dc.citation.spage41
dc.citation.epage80


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد