اثربخشی واقعیت‌درمانی گروهی مبتنی بر نظریه انتخاب گلاسر بر خودکارآمدی مسیر شغلی
دریافت مدرک
FullText
اندازه فایل:
373.3کیلوبایتنوع فايل (MIME):
PDFنوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی واقعیت‌درمانی گروهی مبتنی بر نظریه انتخاب گلاسر بر افزایش خودکارآمدی مسیر شغلی (اطمینان به مهارت‌ها) دانشجویان بود. روش پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری کلیه دانشجویان دانشگاه بجنورد بود. نمونه پژوهش 30 نفر از دانشجویان بودند که به‌طور هدفمند انتخاب و سپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 15 نفر) جایگزین شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه خودکارآمدی مسیر شغلی (اطمینان به مهارت‌ها) بتز و همکاران بود که قبل و بعد از مداخله توسط هر دو گروه تکمیل گردید. گروه آزمایش در 10 جلسه برنامه واقعیت‌درمانی گروهی مبتنی بر نظریه انتخاب گلاسر شرکت کردند و گروه گواه هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. داده‌ها با استفاده از آزمون t مستقل و تحلیل کواریانس و با کمک نرم‌افزار SPSS-22 تحلیل شدند. یافته‌ها نشان دادند جلسات واقعیت‌درمانی گروهی به‌طور معنی‌داری بر افزایش حیطه‌های خودکارآمدی مسیر شغلی (واقع‌گرایی، جستجوگری، هنری، اجتماعی، تهوری و قراردادی) تأثیر دارد.
کلید واژگان
واقعیتدرمانینظریه انتخاب گلاسر
خودکارآمدی مسیر شغلی
شماره نشریه
2تاریخ نشر
2019-02-201397-12-01
ناشر
دانشگاه شهید چمران اهوازShahid Chamran University of Ahvaz
سازمان پدید آورنده
کارشناس ارشد مشاوره شغلی، دانشگاه بجنورد، بجنورد، ایراناستادیار گروه روان‌شناسی، دانشگاه بجنورد، بجنورد، ایران
استادیار گروه مشاوره، دانشگاه بجنورد، بجنورد، ایران
شاپا
2588-39172588-6339
