نقش تعدیل‌گر بهزیستی حرفه‌ای در رابطه خشنودی شغلی و سرمایه‌ روان‌شناختی با خلاقیت سازمانی

Abstract

امروزه، مثبت‌نگری یکی از عوامل مهم و تأثیرگذار بر نگرش‌ها و رفتارهای کارکنان در محیط کار است. یکی از رفتارهایی که اهمیت بسیار زیادی برای سازمان‌ها دارد، خلاقیت سازمانی است. لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش بهزیستی حرفه‌ای به عنوان تعدیل‌گر رابطه بین خشنودی شغلی و سرمایه‌های‌ روان‌شناختی با خلاقیت سازمانی می‌باشد. شرکت‌کنندگان در پژوهش 222 نفر از کارکنان یک شرکت صنعتی بودند که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی چند مرحله‌ای انتخاب گردیدند و به پرسشنامه‌های خلاقیت سازمانی، خشنودی شغلی و سرمایه‌های‌ روان‌شناختی پاسخ دادند. به‌ منظور آزمون اثر تعدیل‌کننده از تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی استفاده گردید. یافته‌ها نشان دادند که همبستگی‌ها، بهزیستی حرفه‌ای رابطه بین خشنودی شغلی و سرمایه‌های روان‌شناختی با خلاقیت سازمانی را تعدیل می‌کند. براساس یافته‌های به‌دست‌آمده پیشنهاد می‌شود که به‌منظور ارتقاء خلاقیت سازمانی، سازمان‌ها شرایطی را برای افزایش خشنودی شغلی، سرمایه‌های روان‌شناختی و بهزیستی حرفه‌ای کارکنان فراهم آورند.