نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorآزادمنش, منیرfa_IR
dc.contributor.authorابوالمعالی, خدیجهfa_IR
dc.contributor.authorمحمدی, اکبرfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T04:04:27Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T04:04:27Z
dc.date.available1399-07-09T04:04:27Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T04:04:27Z
dc.date.issued2020-03-20en_US
dc.date.issued1399-01-01fa_IR
dc.date.submitted2020-04-13en_US
dc.date.submitted1399-01-25fa_IR
dc.identifier.citationآزادمنش, منیر, ابوالمعالی, خدیجه, محمدی, اکبر. (1399). روابط ساختاری بین خرد و رفتار اخلاقی: نقش واسطه‌ای خودمهارگری. روانشناسی تحولی: روانشناسان ایرانی, 16(63), 321-332.fa_IR
dc.identifier.issn1735-305X
dc.identifier.issn2251-9955
dc.identifier.urihttp://jip.azad.ac.ir/article_672320.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/253953
dc.description.abstractهدف این پژوهش بررسی روابط ساختاری بین رفتار اخلاقی و خرد با نقش واسطه‌ای خودمهارگری بود. طرح این پژوهش، همبستگی و جامعه آماری آن، دانشجویان دانشگاه جامع علمیکاربردی تهران در سال 1397 بود. 370 نفر به روش نمونه‌برداری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند و سیاهه سبک‌های رفتار اخلاقی (تقی‌لو، 2017)، مقیاس خودمهارگری (تانجنی، بامیستر و بون، 2004) و مقیاس خردمندی (اشمیت، مالدون و پاندرز، 2012) را تکمیل کردند. برای تحلیل داده‎ها از روش مدل‌یابی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که اثر خودمهارگری بر مردم‌محوری اخلاقی و وظیفه‌محوری اخلاقی به‌صورت مستقیم و در جهت مثبت و بر خودمحوری اخلاقی به‌صورت مستقیم و در جهت منفی بود. اثر مستقیم خرد نیز بر خودمهارگری مثبت معنادار بود ولی بر مردم‌محوری، وظیفه‌محوری و خود‌محوری اخلاقی معنادار نبود. اگرچه خرد از طریق نقش واسطه‌ای خودمهارگری، بر مردم‌محوری و وظیفه‌محوری اخلاقی تأثیر مثبت و بر خودمحوری اخلاقی تأثیر منفی داشت که نشانگر اهمیت نقش خودمهارگری است. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که برای ترویج رفتار اخلاقی، بهتر است بر تقویت خودمهارگری در برنامه‌ریزی‌های تربیتی و آموزشی تأکید شود.fa_IR
dc.format.extent1093
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوبfa_IR
dc.relation.ispartofروانشناسی تحولی: روانشناسان ایرانیfa_IR
dc.subjectخردfa_IR
dc.subjectخودمهارگریfa_IR
dc.subjectرفتار اخلاقیfa_IR
dc.subjectروان‌ شناسی تحولیfa_IR
dc.subjectروان شناسی شخصیتfa_IR
dc.titleروابط ساختاری بین خرد و رفتار اخلاقی: نقش واسطه‌ای خودمهارگریfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeعلمی پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی، گرمسار، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار گروه روانشناسی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی،fa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار گروه روانشناسی، واحدگرمسار، دانشگاه آزاداسلامی، گرمسار، ایرانfa_IR
dc.citation.volume16
dc.citation.issue63
dc.citation.spage321
dc.citation.epage332


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد