تحول‌یافتگی من و اختلالهای شخصیت : مقایسه دو گروه زندانی و غیرزندانی

Abstract

اختلالهای شخصیت در 60 زندانی غیرسیاسی زندان زنجان و 60 غیرزندانی بدون سابقه بیماری روانی (به عنوان گروه مقایسه) با استفاده از فهرست چند محوری بالینی میلون 2 (MCMI-II؛ میلون، 1987) مورد ارزیابی قرار گرفت. تحول یافتگی من شرکت‌کنندگان نیز با استفاده از پرسشنامه‌ای که شامل 4 عامل از پرسشنامه شخصیتی 16 عاملی کتل (کتل، 1965) بود اندازه‌گیری شد. یافته‌های تحقیق نشان دادند که گروه زندانی در تمام مقیاسهای اختلالهای شخصیت به جز مقیاس شخصیت وسواسی با گروه غیرزندانی تفاوت معنادار داشت و سطح بالاتری از اختلالهای شخصیت را نشان داد. در مورد تحول یافتگی من، در دو بُعد نیرومندی من و حساسیت هیجانی بین دو گروه تفاوت معنادار وجود داشت که در آن گروه زندانی سطح پایین‌تری از تحول یافتگی من را نشان داد. در زمینه رابطه تحول یافتگی من با اختلالهای شخصیت در گروه زندانی نتایج بیانگر رابطه منفی معنادار بین نیرومندی من و مقیاسهای اختلالهای شخصیت اجتنابی، ضد اجتماعی، آزارطلبی، و گسیخته ریخت و رابطه مثبت معنادار بین حساسیت هیجانی و مقیاس اختلال شخصیت مرزی بودند و در نهایت گروه زندانی در دو مقیاس شخصیت مرزی و اسکیزوئید بالاترین نمره‌ها را به خود اختصاص دادند. یافته‌های پژوهش در پرتو نتایج پژوهشهای پیشین، مورد بحث قرار گرفتند.