کاهش سرباره در حسگری مشارکتی و ترتیبی طیف در شبکه‌های رادیویی هوشمند با محدودیت پهنای باند

Abstract

حسگری طیف نقش مهمی در شبکه‌های رادیویی هوشمند دارد. حسگری دقیق و سریع طیف، عملکرد اصلی یک رادیو هوشمند برای جلوگیری از تداخل مخرب کاربران هوشمند بر عملکرد کاربران مجاز است. عملکرد آشکارسازی اغلب با محوشدگی و سایه انداختن و... به خطر می‌افتد. برای کاستن از تأثیر این مسائل، حسگری مشارکتی به عنوان یک روش مؤثر برای بهبود عملکرد آشکارسازی با استفاده از تنوع فضایی ارائه شده است. روش‌های حسگری مشارکتی به دو دسته متمرکز و غیر متمرکز تقسیم می‌شوند. در روش متمرکز، نحوه ترکیب داده‌ها در مرکز به دو روش نرم و سخت داده انجام می‌شود. با استفاده از ترکیب نرم داده، عملکرد بهتری در مرکز ایجاد می‌شود ولی پهنای باند بیشتری اشغال می‌شود و با افزایش تعداد کاربران با مشکل مواجه خواهیم شد. با استفاده از روش سخت با توجه به اینکه داده‌ها به صورت تک بیتی ارسال می‌شوند، اطلاعات بسیار زیادی از بین می‌رود. از طرفی به علت محدودیت پهنای باند، از مشکل سرباره نمی‌توان صرفنظر نمود. لذا ایجاد سرباره حسگری می‌تواند بسیار قابل توجه باشد. در این مقاله روش‌های حسگری مشارکتی به همراه روش‌های ترتیبی و با استفاده از لگاریتم نسبت درست نمایی و بر اساس ترکیب نرم کوانتیزه شده پیشنهاد می‌گردد. نتایج شبیه‌سازی نشان می‌دهد که این روش مانند روش ترکیب نرم، بهره خوبی را در حسگری مشارکتی ایجاد می‌کند و همانند روش سخت سرباره را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد.