به‌کارگیری تکنولوژی تجارت سیار در صنعت بیمه ایران

Abstract

تجارت سیار، انجام تبادل اطلاعات یا معاملات تجاری با استفاده از دستگاه‌های همراه از طریق ارتباطات بیسیم تعریف شده و همچنین به عنوان موج بزرگ بعدی سرمایه‌گذاری و کاربرد تکنولوژی اطلاعات مطرح ‌شده ‌است. تحقیقات فراوانی بر جنبه‌های تکنولوژیکی تجارت سیار انجام شده، ولی تحقیقات محدودی بر استراتژی‌ها و کاربرد تجارت سیار صورت‌گرفته‌است. در این تحقیق با استفاده از مدل تناسب تکنولوژی- وظایف، به‌کارگیری سیستم تجارت سیار در صنعت بیمه ایران از دیدگاه کارشناسان خبره فناوری اطلاعات و پشتیبانی شرکت‌های بیمه بررسی شده است. براساس نتایج تحقیق، سیستم تجارت سیار، قابلیت به‌کارگیری در صنعت بیمه ایران را دارد. از لحاظ تأثیر تفاوت‌های فردی، دریافتیم بر خلاف انتظار و بررسی‌های انجام گرفته در مطالعات قبلی، این متغیر تأثیر چندانی در به‌کارگیری سیستم تکنولوژی سیار برای وظایف بیمه‌ای ندارد. در طول سه وظیفه اصلی حوزه بیمه، تکنولوژی تجارت سیار سطح بالایی از تناسب را با خدمات پس از ثبت قرارداد بیمه‌ای و به دنبال آن ثبت قراردادهای جدید و فراهم کردن اطلاعات و خدمات مالی و مالیاتی دارد.