تأثیر گسل خوردگی متفاوت راستالغز و معکوس بر نسبت حجمی و مقاومت تک‌محوری بلوک‌های سنگی موجود در پهنه‌ها‌ی گسله‌ی پورکان و نمرک در جنوب البرز مرکزی

Abstract

مقاومت سنگ­ها در طراحی و ساخت سازه­هایی همچون تونل­ها و سد­ها اهمیت فراوانی دارد. دگرریختی حاصل از پهنه­های گسله­ی شکننده که سبب تخریب مکانیکی سنگ­ها می­شود عامل اصلی در کاهش مقاومت آن­ها است. گسله سنگ­های شکننده جز سنگ­های مخلوط محسوب می­شوند به این معنا که دارای بلوک­های سنگی به نسبت بزرگ و مقاومی هستند که درون یک زمینه­ی ریزدانه و دارای بافت ضعیف­تر قرار گرفته­ است. نسبت حجمی این بلوک­ها بر مقاومت کلی گسله سنگ موثر است. در این تحقیق گسله سنگ‌های موجود در دو پهنه­ی گسله­ی شکننده­ی پورکان و نمرک با سازوکار معکوس و راستالغز و میزان جابه­جایی متفاوت در جنوب البرز مرکزی مورد مطالعه قرار گرفت و مقاومت تک‌محوری و نسبت حجمی بلوک­های آن­ها بررسی شد. نتایج این تحقیق نشان می­دهد نسبت حجمی و توزیع اندازه­ی بلوک­ها در گسله سنگ­های مورد مطالعه تابع روابط فرکتالی است. نسبت حجمی و مقاومت تک‌محوری بلوک­های پهنه­ی گسله­ی پورکان از پیشانی به سمت خارج از پهنه­ی گسله تغییرات منظمی را آنگونه که مورد انتظار است نشان نمی­دهد در حالی که در پهنه­ی گسله­ی نمرک این تغییرات با نظم مشخصی از داخل به خارج از پهنه­ی گسله قابل مشاهده است، این امر با میزان جابه­جایی ایجاد شده توسط گسل، عرض پهنه­ی گسله و حضور ریز گسل­ها و همچنین ترکیبات سنگ‌شناسی متفاوت در پهنه­های گسله در ارتباط می­باشد. <strong><br /> <br /> </strong>