اثر آبیاری بارانی بر عملکرد دانه، اجزای عملکرد و راندمان مصرف آب ارقام برنج در کشت مستقیم خشکه‌کاری در خوزستان

Abstract

<strong>این پژوهش به‌منظور تعیین واکنش ارقام برنج به</strong><strong>رژیم‌های آبیاری در</strong><strong> سیستم آبیاری بارانی اجرا شد. آزمایش به‌صورت کرت‌های خرد شده در قالب بلوک‌های کامل تصادفی و سه تکرار طی دو سال (1382-1381)در ایستگاه تحقیقات شاوور وابسته به مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان اجرا گردید. عامل اصلی آبیاری در سه سطح 75، 100 و 125درصد آب مورد نیاز گیاه و عامل فرعی، سه رقم برنج پرمحصول به همراه سه رقمِ محلی عنبوری قرمز و چمپای 16 و 6 در نظر گرفته شد. بذور ارقام به صورت خشکه‌کاریبه عمق سه تا چهار سانتی‌متر در کرت‌هایی به ابعاد 11×1</strong><strong>1</strong><strong> متر مربع کشت گردید. تجزیه مرکب مربوط به عملکرد دانه نشان داد بین سال و اثر متقابل آن با رقم در سطح 1 درصد و ارقام نیز در سطح 5 درصد، تفاوت معنی‌دار بود، در سایر موارد اختلافی از نظر آماری مشاهده نشد. بیشترین عملکرد دانه مربوط به سال دوم با متوسط 3164 کیلوگرم در هکتار بود. با تغییر شرایط از تیمار 75 به 125 درصد، عملکرد دانه از 2572 به 2860 کیلوگرم در هکتار افزایش یافت. بالاترین راندمان مصرف آب مربوط به سطح 75 درصد با 179گرم در مترمکعب بود. در بین ارقام، بیشترین تولید دانه را چمپای 16 با متوسط 3035 کیلوگرم در هکتار داشت.</strong>