• ثبت نام
    • ورود به سامانه
    مشاهده مورد 
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • علوم و مهندسی آبیاری
    • دوره 41, شماره 4
    • مشاهده مورد
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • علوم و مهندسی آبیاری
    • دوره 41, شماره 4
    • مشاهده مورد
    JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

    ارزیابی خشکسالی هواشناسی و هیدرولوژیک و تأثیر آن بر کیفیت آب (مطالعه موردی: رودخانه گدارخوش)

    (ندگان)پدیدآور
    قیصوری, مرتضیسلطانی گردفرامرزی, سمیهقاسمی, محسن
    Thumbnail
    دریافت مدرک مشاهده
    FullText
    اندازه فایل: 
    1.420 مگابایت
    نوع فايل (MIME): 
    PDF
    نوع مدرک
    Text
    مقاله پژوهشی
    زبان مدرک
    فارسی
    نمایش کامل رکورد
    چکیده
    خشکسالی یک پدیده طبیعی است که باعث کمبود منابع آب در بخش­های مختلف شرب، صنعت و کشاورزی می­شود. این پدیده در مقایسه با سایر بلایای طبیعی از نظر شدت وقوع و هم از نظر میزان خساراتی که به بار می­آورد، از اهمیت بیشتری برخوردار است. تحقیق حاضر به‌منظور بررسی خشکسالی هواشناسی و هیدرولوژیکی و تأثیر آن بر کیفیت آب رودخانه گدارخوش واقع در استان ایلام در طول بازه­ی زمانی 1365 تا1391، صورت پذیرفته است. بدین منظور از آمار 26 ساله دما و بارش دو ایستگاه هواشناسی، داده دبی و کیفیت آب یک ایستگاه آب­سنجی در خروجی حوضه گدارخوش استفاده شد. هم­چنین شاخص جریان کمQ90  و شاخص هواشناسی SPI، شاخص خشکسالی هیدرولوژیک SDI در 5 بازه زمانی (3، 6، 12، 24، 48 ماهه) محاسبه گردید. نتایج بررسی خشکسالی هواشناسی و هیدرولوژیک حاکی از افزایش شدت و تداوم خشکسالی‌ها به ویژه خشکسالی هیدرولوژیک در سال­های اخیر و وجود تأخیر زمانی 12 ماهه بین وقوع خشکسالی هواشناسی و هیدرولوژیک بوده است. مقایسه دوره­های خشکسالی هواشناسی و هیدرولوژیک بر اساس شاخص­های SPI و SDI نشان می­دهد که حدود 55 درصد خشکسالی­های هیدرولوژیک در زمان خشکسالی­های هواشناسی که بارندگی­ها شرایط نرمالی را نداشته­اند، اتفاق افتاده است. هم­چنین بر اساس شاخص­های SPI و Q90 دوره­های مشترک خشکسالی هواشناسی و هیدرولوژیک 11 ماه می­باشد. در بررسی تغییرات فوق بر کیفیت آب رودخانه نتایج نشان داد که کاهش دبی رودخانه در اثر خشکسالی و افزایش دما باعث افزایش مقدار آنیون‌ها شامل سولفات، کلر و بیکربنات در سال­های خشک نسبت به میانگین دوره آماری، به میزان 09/4 درصد و میزان کاتیون‌ها شامل سدیم، کلسیم و منیزیم به میزان 04/8 درصد شده است. در سایر پارامترهای کیفی ازجمله هدایت الکتریکی، املاح محلول و نسبت جذب سدیم به ترتیب 24/0، 17/0 و 88/5 درصد افزایش مشاهده گردید ولی براساس نمودار شولر کیفیت آب تقریباً در محدوده قابل قبول می­باشد.
    کلید واژگان
    خشکسالی
    شاخص
    هیدرولوژیک
    تأخیر زمانی
    کیفیت آب
    گدارخوش
    مهندسی کشاورزی -مهندسی علوم آب

    شماره نشریه
    4
    تاریخ نشر
    2018-12-22
    1397-10-01
    ناشر
    دانشگاه شهید چمران اهواز
    Shahid Chamran University of Ahvaz
    سازمان پدید آورنده
    دانشجوی ارشد آبخیزداری، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اردکان.
    استادیار دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اردکان
    دانشجوی دکتری علوم و مهندسی آب، دانشگاه صنعتی اصفهان.

    شاپا
    2588-5952
    2588-5960
    URI
    https://dx.doi.org/10.22055/jise.2017.20927.1499
    http://jise.scu.ac.ir/article_13921.html
    https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/251740

    مرور

    همه جای سامانهپایگاه‌ها و مجموعه‌ها بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌هااین مجموعه بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌ها

    حساب من

    ورود به سامانهثبت نام

    آمار

    مشاهده آمار استفاده

    تازه ترین ها

    تازه ترین مدارک
    © کليه حقوق اين سامانه برای سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران محفوظ است
    تماس با ما | ارسال بازخورد
    قدرت یافته توسطسیناوب