ازدواج خویشاوندی، تفاوت‌های بین‌نسلی و عوامل پشتیبان آن در کرمانشاه

Abstract

ازدواج پدیده­ای اجتماعی است که از ساختارهای جامعه تأثیر می­پذیرد و در بستر خانواده و متأثر از آن، دچار تغییر و تحول می‌شود. ازدواج بین خویشاوندان نزدیک، به­طور سنتی در ایران بسیار معمول بوده است. هدف پژوهش حاضر، بررسی تفاوت­های بین‌نسلی ازدواج­های خویشاوندی و عوامل پشتیبان آن است. روش تحقیق، پیمایشی است و جامعة آماری، شامل تمامی افراد در آستانة ازدواج مراجعه­کننده به مراکز منتخب بهداشتی- درمانی شهر کرمانشاه است. نمونة آماری نیز 400 نفر از افراد جامعة آماری را دربرمی­گیرد. داده­ها از طریق پرسشنامة محقق­ساخته و در فروردین 1392 گردآوری شده­اند. نتایج نشان می­دهد سطح تحصیلات پاسخگویان، سطح تحصیلات مادران و نسبت خویشاوندی والدین با یکدیگر، تأثیر معناداری بر ازدواج خویشاوندی در نسل بعدی دارد. سابقة ازدواج فامیلی والدین، مهم­ترین عامل مؤثر بر ازدواج خویشاوندی در بین فرزندان است. نتایج همچنین نشان می­دهد که 17 درصد واریانس متغیر وابسته، از طریق متغیرهای مستقل پژوهش، قابل تبیین است. از دلایل افزایش ازدواج خویشاوندی شاید بتوان به کاهش اعتماد اجتماعی و برخورداری از حمایت­های خویشاوندان در وضعیت­های بحرانی اشاره کرد.