مؤلفه‌های ارتباط میان‌فردی شیعیان با اهل‌سنت از دیدگاه معصومین(علیهم السلام)؛ مورد مطالعه کتاب جامع الأحادیث الشیعة

Abstract

هدف پژوهش، پاسخ به این پرسش است که مولفه‌های ارتباط میان‌فردی شیعیان با اهل‌سنت از دیدگاه معصومین(علیهم السلام) طبق کتاب جامع احادیث الشیعة چیست؟ بنابراین، با روش تحلیل محتوای کیفی عرفی و با رویکردی استقرایی، ابتدا داده‌های موجود، تحلیل شده و با استخراج مفاهیم کلیدی و مقولات اصلی و فرعی، نتیجه‌ نهایی حاصل گشت.<br /> بر اساس یافته‌های پژوهش، در احادیث بر شیوه‌های ارتباطی در دو مقوله‌ اصلی تاکید شده؛ نخست، شیوه‌های ارتباطات کلامی شیعیان در تعامل با اهل‌سنت، مشتمل بر چهار مقوله‌ فرعی: جدال أحسن، تقیّه‌ زبانی، فاش‌نکردن أسرار و رعایت آداب کُنش گفتاری است که همگی بر سنجیده‌بودن کلام شیعیان در شرایط گوناگون تاکید دارند. دوم، شیوه‌های ارتباطات غیرکلامی شیعیان در تعامل با اهل‌سنت است که هفت مقوله‌ فرعی: أسوه‌سازی شیعیان، تقیّۀ رفتاری، برجسته‌سازی هویت شیعی، تبلیغ غیرمستقیم، همزیستی مسالمت‌آمیز، ایجاد فضای تکریم ائمه(علیهم السلام) و به کارگیری برخورد‌های سلبی را در بردارد.<br /> علت تنوع این مقولات، اهمیّت توجه به زمینه و شرایط ارتباط و ویژگی‌های مخاطب است که شیعیان ارتباط‌گر را ملزم به انتخاب بهترین شیوه‌ ارتباط میان‌فردی با اهل‌سنت در هر موقعیتی می‌سازد. در پژوهش حاضر سعی شده به این بُعد‌ از سخنان معصومین(علیهم السلام) پرداخته شود.