ارزیابی هیدرولیکی عملکرد سامانه های آبیاری سنترپیوت در شرایط متفاوت اقلیمی

Abstract

یکی از مهمترین مسایل در افزایش راندمان سامانه­های نوین آبیاری، ارزیابی میدانی این سامانه­ها پس از بهره­برداری می­باشد. راندمان آبیاری اصلی­ترین شاخص در سنجش و مدیریت مصرف آب کشاورزی است. این تحقیق به‌منظور ارزیابی عملکرد هیدرولیکی سامانه آبیاری سنترپیوت در شرایط متفاوت اقلیمی بر روی دو دستگاه سنترپیوت واقع در شهر شهریار (استان تهران) و شهر اشتهارد (استان البرز) انجام شد. برای سنجش مصرف آب سامانه­های مورد نظر از شاخص­های راندمان کاربرد آبیاری (Ea) و راندمان پتانسیل کاربرد ربع پایین (PELQ) استفاده شد. همچنین ارزیابی یکنواختی پخش آبیاری از مقادیر­ ضریب یکنواختی (CU) و مقدار یکنواختی پخش (DU) استفاده شد. به‌منظور محاسبه این شاخص­ها اندازه­گیری­ها به‌صورت میدانی و به‌وسیله چیدمان قوطی­های استاندارد جمع­آوری آب در زیر هر سامانه انجام شد. بر اساس نتایج، میزان ضریب یکنواختی هرمن و هین (CU) برای سامانه سنترپیوت شهریار و سنترپیوت اشتهارد به ترتیب 2/70 و 88 و میزان یکنواختی توزیع (DU) برای سامانه­های مذکور به ترتیب برابر 87/47و 3/81 درصد به‌دست آمد. درصد کفایت به ترتیب برابر 36 و 12درصد محاسبه شد. راندمان کاربرد آب (Ea) محاسبه شده برای این سامانه­ها به ترتیب برابر 85 و 81 درصد به‌دست آمد که مقدار نسبتاً بالایی است و به لحاظ راندمان این سامانه­ها وضعیت مناسبی دارند. مقادیر محاسبه­شده PELQ برای سامانه­ها به­ترتیب 3/85 و 5/66% بود که قابل­قبول می­باشد.