نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorجهانگیر, محمدحسینfa_IR
dc.contributor.authorجهان‌پناه, مریمfa_IR
dc.contributor.authorابوالقاسمی, مهنازfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T03:52:54Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T03:52:54Z
dc.date.available1399-07-09T03:52:54Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T03:52:54Z
dc.date.issued2020-04-20en_US
dc.date.issued1399-02-01fa_IR
dc.date.submitted2020-01-12en_US
dc.date.submitted1398-10-22fa_IR
dc.identifier.citationجهانگیر, محمدحسین, جهان‌پناه, مریم, ابوالقاسمی, مهناز. (1399). پیش‌بینی وضعیت خشکسالی برای دوره‌های آتی با استفاده از مدل LARS-WG (مطالعه موردی: ایستگاه شیراز). محیط زیست و مهندسی آب, 6(1), 69-82. doi: 10.22034/jewe.2020.215515.1343fa_IR
dc.identifier.issn2476-3683
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22034/jewe.2020.215515.1343
dc.identifier.urihttp://www.jewe.ir/article_107528.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/249932
dc.description.abstractدر این پژوهش به‌منظور شبیه­سازی اقلیم آینـده سال­های )1443-1397) بـرای محاسـبه شاخص خشک‌سالی در اسـتان فـارس، داده­های مورداستفاده شامل مقادیر روزانه­ی بارش، دمای کمینه، دمای بیشینه و ساعات آفتابی ایستگاه شیراز در یک دوره­ی 46 ساله (1349-1395) و به‌عنوان ورودی برای مدل آماری LARS-WG بود. برای شبیه­سازی پارامترهای اقلیمی در حوضه ایستگاه شیراز داده­های مدل HADCM3 با استفاده از مدل WG-LARS تحت دو سناریوی <sub>2</sub>A و B<sub>1</sub>A ریزمقیاس شدند. نتایج نشان داد که میانگین بارش سالانه در دوره آتی نسبت به دوره پایه با در نظر گرفتن سناریوی <sub>2</sub>A، 5/1 % و با در نظر گرفتن سناریوی B<sub>1</sub>A، 5/5 % افزایش خواهد یافت. همین‌طور میزان ساعت­های آفتابی در دوره بررسی و با در نظر گرفتن هر دو سناریو کاهش خواهد یافت. همچنین مدل با دقت بالایی قادر به شبیه‌سازی پارامترهای دمای حداکثر، دمای حداقل و تابش بود، اما در شبیه‌سازی پارامتر بارش نسبت به دیگر پارامترها خطای بیش­تری را نشان داد. بیش­ترین افزایش با حدود 80%، متعلق به ماه سپتامبر تحت سناریو <sub>2</sub>A بود که در دوره آتی نسبت به دوره مطالعاتی رخ‌داده ­است. در ادامه مطابق شاخص خشک‌سالی SPI شدیدترین خشک‌سالی ایستگاه مربوط به سال 1387 با مقدار شاخص 89/2- و حادترین ترسالی مربوط به سال 1374 با مقدار شاخص 92/1 بود.fa_IR
dc.format.extent2419
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherانجمن علمی سیستم های سطوح آبگیر باران ایرانfa_IR
dc.publisherIranian Rainwater Catchment Systems Associationen_US
dc.relation.ispartofمحیط زیست و مهندسی آبfa_IR
dc.relation.ispartofEnvironment and Water Engineeringen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22034/jewe.2020.215515.1343
dc.subjectریزمقیاس نماییfa_IR
dc.subjectشاخص خشکسالی SPIfa_IR
dc.subjectشیرازfa_IR
dc.subjectمدل گردش عمومی جوfa_IR
dc.subjectمدل LARS-WGfa_IR
dc.subjectاقلیم شناسیfa_IR
dc.titleپیش‌بینی وضعیت خشکسالی برای دوره‌های آتی با استفاده از مدل LARS-WG (مطالعه موردی: ایستگاه شیراز)fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله اصلیfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، گروه انرژی‌های نو و محیط‌زیست، دانشکده علوم و فنون نوین، دانشگاه تهران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی کارشناسی‌ارشد، گروه انرژی‌های نو و محیط‌زیست، دانشکده علوم و فنون نوین، دانشگاه تهران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناسی‌ارشد، گروه انرژی‌های نو و محیط‌زیست، دانشکده علوم و فنون نوین، دانشگاه تهران، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume6
dc.citation.issue1
dc.citation.spage69
dc.citation.epage82


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد