تأثیر سرمایه اجتماعی و مدیریت دانش بر ظرفیت سازمانی در کارکنان وزارت ورزش و جوانان

Abstract

هدف: هدف از پژوهش حاضر تأثیر سرمایه اجتماعی و مدیریت دانش بر ظرفیت سازمانی در کارکنان وزارت ورزش و جوانان جمهوری اسلامی ایران بود. روش پژوهش: روش پژوهش توصیفی و از نوع مدل معادلات ساختاری بود که به لحاظ هدف، کاربردی و به‌صورت میدانی در جامعه آماری انجام گرفت. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کارکنان وزارت ورزش و جوانان ایران به تعداد 965 نفر تشکیل دادند که با استفاده از فرمول کوکران تعداد 276 نفر به‌صورت تصادفی ساده به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده­ها از پرسش­نامه­های سرمایه اجتماعی فرجی (1389)، مدیریت دانش همتی (1389) و ظرفیت سازمانی مقیمی (1390) استفاده شد و پایایی آن‌ها در یک مطالعه مقدماتی به ترتیب (82/0، 80/0، 78/0) به دست آمد. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که سرمایه اجتماعی بر مدیریت دانش و ظرفیت سازمانی تأثیر مستقیم و معناداری داشته است. مدیریت دانش نیز اثری مثبت و مستقیم بر ظرفیت سازمانی داشته است. درنهایت نتایج حاصل از مدل پژوهش نشان داد که سرمایه اجتماعی سازمانی به‌واسطه مدیریت دانش بر ظرفیت سازمانی تأثیر معناداری دارد. نتیجه‌گیری: به‌طورکلی یافته­های پژوهش بیانگر اهمیت نقش سرمایه اجتماعی و مدیریت دانش بر ارتقای سطح ظرفیت سازمانی در کارکنان وزارت ورزش و جوانان است؛ بنابراین پیشنهاد می­شود که وزارت ورزش و جوانان با استفاده از برنامه­های دانش‌محور و مدیریت آن‌ها و تبدیل کارکنان به سرمایه­های اجتماعی موجبات افزایش و تقویت ظرفیت سازمانی کارکنان را فراهم کند