نقد و بررسی تبصرۀ 2 مادۀ 295 قانون مجازات اسلامی

Abstract

قتل نفس از جرایمی است که در همه نظا مهای حقوقی، با واکنش شدید، از نظر مجازات روب هروست. بدیهی<br />» مهدورالدم « است این امر به لحاظ حرمت خون انسان هاست. از سوی دیگر در فقه اسلام از افرادی تحت عنوان<br />یاد شده که ب هلحاظ زوال حرمت خون این افراد، ریختن خونشان مباح است. فتاوی که در این خصوص آمده،<br />مبنای موادی از قانون مجازات اسلامی از جمله تبصرۀ 2 مادۀ 295 قانون مجازات اسلامی م یباشد.<br />از صلاحیت انحصاری دستگاه قضایی در تعقیب، محاکمه، مجازات مجرمین و از اصل قانونی بودن جرم و<br />مجازات، اصل برائت و داشتن حق دفاع، نتیجه م یشود که هیچک‌س حق ندارد شخصی را ب هاعتقاد مهدورالدم<br />بودن به قتل برساند و اگر چنین کند، مستوجب قصاص است و تبصرۀ 2 مادۀ 295 ق.م.ا. نیز منحصر ب هموارد<br />خطای اعتقاد در موضوع م یباشد و می توان با حذف یا اصلاح این تبصره از تفسیر موردی آن و سرایت ب هموارد<br />خطای در حکم جلوگیری نمود.