اثر بخشی شیوه‌های آموزش فراشناختی حل مسأله و تنظیم هیجان بر پردازش هیجانی، تکانشوری و حواس‌پرتی دانش‌آموزان مبتلا به اختلال یادگیری خاص (نارسایی در ریاضی)

Abstract

پژوهش حاضر با هدف اثر بخشی شیوه های آموزش فراشناختی حل مسأله و تنظیم هیجان بر پردازش هیجانی، تکانشوری و حواس پرتی دانش­آموزان با اختلال یادگیری خاص (نارسایی در ریاضی) انجام گرفت. این پژوهش آزمایشی و از نوع پیش­آزمون و پس­آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش­آموزان پسر دچار ناتوانی یادگیری پایه های چهارم و پنجم ابتدایی ناحیه 1 زاهدان در سال تحصیلی 1396-1397 تشکیل می­دادند. نمونه پژوهش شامل 30 نفر دانش آموز پایه چهارم و پنجم بود که به روش نمونه­گیری تصادفی ساده انتخاب و در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) گمارده شدند. برای جمع­آوری داده ها از آزمون تشخیصی ناتوانی یادگیری ریاضی ملک پور، آزمون هوشی ریون، پرسش­نامه پردازش هیجانی باکر، مقیاس تکانشوری بارات و آزمون تولوز - پیرون استفاده شد. داده­ها با کمک آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره و با نرم­افزار spss.22 تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین گروه ها در پردازش هیجانی، تکانشوری و حواس پرتی تفاوت معناداری وجود دارد (01/0>P). همچنین تفاوت میانگین در گروه آموزش فراشناخت حل مسأله و تنظیم هیجان معنادار است. با توجه به نتایج می­توان گفت آموزش فراشناختی حل مسأله و تنظیم هیجان در کاهش هیجانات منفی، تکانشوری و حواس­پرتی دانش­آموزان با اختلال یادگیری خاص (نارسایی در ریاضی) موثر است. این نتایج پیشنهادهای مهمی در جهت به­کارگیری این روش­های آموزشی به­عنوان یک روش مداخله ای در مدارس و مراکز درمانی دارد.