تأثیر فعالیت‌بدنی منتخب بر هماهنگی چشم و دست دانش‌آموزان نارسانویس

Abstract

دانش‌آموزان نارسانویس دانش‌آموزانی هستندکه علیرغم هوش طبیعی بسیار بد می نویسند. برخی از محققان عقیده دارند که بدنویسی این کودکان عمدتا به دلیل عدم هماهنگی حرکتی آنان است. هماهنگی طرح‌یابی بدن و اندامها در ارتباط با اشیاء و رخدادهای محیطی است و از آنجا که یکی از مشکلات عمده در نوشتن، هماهنگی چشم و دست است، در تحقیق حاضر تاثیر یک دوره فعالیت‌بدنی منتخب بر هماهنگی چشم و دست کودکان نارسانویس بررسی شد. پژوهش حاضر روی 20 دانش‌آموز پسر با دامنه سنی12 تا 13سال از شهرستان میناب هرمزگان انجام شد. دانش‌آموزان از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه آزمایش به مدت 12جلسه (45 دقیقه) تمرینات ورزشی با توپ و راکت را اجرا کردند. از مجموعه آزمون لینکلن _اوزرتسکی در دو نوبت پیش‌آزمون - پس‌آزمون استفاده شد. داده­ها با آزمون تی مستقل و من ویتنی و آزمون تی همبسته و ویلکاکسون بررسی شد. نتایج نشان داد که برنامه منتخب فعالیت‌بدنی موجب پیشرفت درهماهنگی چشم -دست شد (05/0≥P). همچنین گروه آزمایش از هماهنگی بهتری نسبت به گروه کنترل برخوردار شد (05/0≥P). از این رو توصیه می‌شود از ضربات ساده توپ و راکت در تمامی مدارس، خصوصاً مدارسی که دانش‌آموز نارسانویس دارند استفاده شود.