مقایسه‌ی طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه و رضایت زناشویی در مادران کودکان دارای اختلال یادگیری خاص و مادران کودکان عادی

Abstract

خانواده‌ یکی از طبیعی‌ترین گروه‌هایی است که نیازهای انسان را ارضا می‌کند. تولد کودکی با ناتوانی یادگیری در خانواده می‌تواند رویدادی نامطلوب و چالش‌زا باشد. این امر باعث ایجاد برخی ذهنیت‌ها و باورهایی نامناسب می‌شود که می‌تواند رضایت زناشویی را تحت‌تأثیر قرار ‌دهد. هدف پژوهش حاضر مقایسه‌ی طرحواره‌های ناسازگار اولیه و رضایت زناشویی مادران کودکان دارای اختلال یادگیری خاص و مادران کودکان عادی بود. طرح پژوهش، توصیفی از نوع مقایسه‌ای است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مادران دانش‌آموزان دختر و پسر دارای اختلال یادگیری خاص و عادی شهرستان ساوه در سال‌تحصیلی 94-95 می‌باشد. از این جامعه 55 نفر از مادران دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری خاص و 55 نفر از مادران دانش‌آموزان عادی که از نظر سن و تحصیلات با مادران گروه دارای اختلال یادگیری خاص همتا شده بودند، به عنوان گروه مقایسه انتخاب شدند. روش نمونه‌گیری تصادفی ساده بود. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه طرحواره‌های اولیه‌یانگ- فرم کوتاه و پرسش‌نامه سازگاری دونفره (زن و شوهر) اسپانسر برای سنجش رضایت زناشوئی، جمع‌آوری شدند. برای تحلیل داده‌ها، از تحلیل واریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که بین دو گروه تفاوت معناداری در طرحواره‌های ناسازگار اولیه و رضایت زناشوئی وجود دارد (01/0p<). می‌توان نتیجه گرفت حضور کودک دارای اختلال یادگیری خاص در سطح رضایت زناشویی و طرحواره‌های ناسازگار مادران تأثیر می‌گذارد؛ بنابراین آموزش‌ راهبردهای مناسب ویژه والدین کودکان دارای اختلال یادگیری خاص در جهت کاهش طرحواره‌های ناسازگار و افزایش رضایت زناشوئی آنها ضروری به نظر می‌رسد.