اثربخشی روش تلفیقی آموزش شناختی - رفتاری والد محور کوتاه مدت و تقویت دقت در درمان نارساخوانی و بهبود عملکرد فضایی دانش‌آموزان نارساخوان

Abstract

در پژوهش حاضر، روش تلفیقی آموزش شناختی– رفتاری والد محور کوتاه مدت و تقویت دقت در بهبود عملکرد خواندن و عملکرد فضایی دانش‌آموزان نارساخوان مورد بررسی قرار گرفته است. جامعه پژوهش شامل دانش‌آموزان نارسا خوان دوره­ی ابتدایی شهر اردبیل بودند که سال تحصیلی 1394-1393 به مرکز مشاوره و خدمات روان‌شناختی دانش‌آموزان اداره کل آموزش و پرورش استان اردبیل ارجاع شده بودند. افراد گروه نمونه به تعداد 30 نفر به صورت نمونه­گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شده اند. طرح پژوهشی از نوع آزمایشی (پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل) بوده و قبل و بعد از اجرای برنامه پرسشنامه‌ی مشکل های یادگیری کلورادو (CLDQ) برای هر دو گروه، اجرا شده است. گروه آزمایش در 6 جلسه‌ی 45 دقیقه‌ای تحت روش تلفیقی آموزش شناختی– رفتاری والد محور و تقویت دقت قرار گرفتند. داده‌های بدست آمده با استفاده از تحلیل کواریانس (ANCOVA) مورد بررسی قرار گرفت. تحلیل یافته‌های بدست آمده، نشان داد که استفاده از این شیوه موجب بهبود نارسا­خوانی (01/0P<) و عملکرد فضایی (05/0P<) شده است. بنابراین استفاده از شیوه‌ی تلفیقی آموزش شناختی– رفتاری والد محور کوتاه مدت و تقویت دقت می‌تواند موجب بهبود نارسا خوانی و عملکرد فضایی مطلوب در دانش‌آموزان شود.‌