اثربخشی تکنیک‌های بازی درمانی گروهی بر اضطراب حالت، احساسات مثبت و سطح سازگاری عمومی کودکان مبتلا به ناتوانی یادگیری خاص

Abstract

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی تکنیک‌های بازی درمانی گروهی بر اضطراب حالت، احساسات مثبت و سطح سازگاری عمومی کودکان مبتلا به ناتوانی‌های یادگیری مقطع دبستان می‌باشد. در یک طرح پژوهش آزمایشی از نوع پیش‌آزمون پس‌آزمون با گروه کنترل، 280 دانش‌آموز مبتلا به اختلالات یادگیری از مقطع دبستان شهر مشگین شهر که با پرسش‌نامه مشکلات یادگیری کلرادو(CLDQ) تشخیص داده شده بودند که از بین آنها60 دانش‌آموز، 30 دانش‌آموز به عنوان گروه آزمایش و 30 دانش‌آموز نیز به عنوان گروه کنترل به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. گروه آزمایش تحت 10 جلسه بازی درمانی گروهی قرارگرفتند. داده‌ها قبل و بعد از روش درمانی با استفاده از پرسش‌نامه اضطراب حالتی اسپیلبرگر و آزمون جملات ناتمام راتر جمع‌آوری شدند. یافته‌های تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد که با کنترل اثرات پیش‌آزمون، بازی درمانی گروهی منجر به کاهش اضطراب حالتی و از جهتی دیگر باعث افزایش سازگاری عمومی و احساسات مثبت در گروه آزمایش شد. براساس این یافته‌ها می‌توان نتیجه گرفت که بازی درمانی گروهی روشی مؤثر در بهبود روابط بین فردی و کاهش هیجانات منفی کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری است.