تاثیر دانش واژگانی و دانش پیشین بر درک مطلب خوانداری فارسی آموزان غیر ایرانی

Abstract

درک مطلب، فرایند دریافت اطلاعات از متن­ های خوانداری و شنیداری است که نقش بنیادی در یادگیری زبان بر عهده دارد. چند عامل در درک مطلب دخالت دارند که دانش واژگانی و دانش پیشین از آن جمله ‏هستند. پژوهش پیش رو، بر آن است تا به صورت میدانی به بررسی تأثیر آموزش واژه و فعال‏سازی دانش پیشین بر درک مطلب خوانداری فارسی ‏آموزان غیرایرانی مرکز آموزش زبان فارسی دانشگاه بین‏ المللی امام خمینی(ره) بپردازد. به این منظور، از میان حدود 100 نفر از زبان‎آموزان دورة پیشرفتة مرکز آموزش زبان فارسی این دانشگاه، 65 نفر (از هر دو جنس) انتخاب گردیدند و با همگن‏ سازی از طریق برگزاری آزمون سطح واژه، به 46 نفر (جمعیت نمونه) کاسته شدند. سپس این تعداد به دو گروه 23 نفری آموزشِ واژه و فعال‏سازی دانش پیشین تقسیم گردیدند. پس از آن یک پیش ‏آزمون مشترک با تأکید بر پیشینة فرهنگی ایران، برای هر دو گروه برگزار گردید که پایایی آن بر اساس آزمون کودر-ریچاردسون محاسبه گردید و رقم 71/0 به دست آمد. سپس، همزمان با تدریس واژه ‏های متن­ های آزمون در گروه­ آموزش واژه و فعال‏سازی دانش پیشین آزمودنی‏ ها در پیوند با موضوع این متن­ها در گروه دانش پیشین، همان آزمون به صورت پس‏ آزمون برگزار گردید. یافته­ های پیش ‏آزمون و پس ‏آزمون دو گروه که از طریق آزمون­‏ های آنالیز واریانس، تیِ زوجی و کولموگروف-اسمیرنوف مورد تحلیل قرار گرفت، نشان داد دانش واژگانی بر درک مطلب خوانداری تأثیر معناداری دارد، در حالی که این روند در مورد فعال‏سازی دانش پیشین فارسی‏ آموزان مشاهده نمی‏شود.<br />