ادغام متقارن در نحو زبان فارسی براساس شواهدی از جمله‌های هم‌پایه‌ پرسش‌واژه‌ای دارای حرکت موازی

Abstract

رابطه عدم تقارن بین سازه‌های جمله، بخش آوایی زبان را قادر می‌سازد که بر اساس «اصل تناظر خطی» اجزای جمله را به ترتیب تلفظ نماید. وجود ساختارهای مختلف در جمله‌های ایجادشده توسط نظام محاسباتی زبان و ارائه تحلیل‌های مختلف درباره این ساختارها مانند جمله‌های هم‌پایه پرسش‌واژه‌ای دارای حرکت موازی، احتمال وجود رابطه عدم تقارن بین سازه‌های این جمله‌ها را تقویت کرده است. در این پژوهش، ویژگی‌‌ها و روابط نحوی بین سازه‌های جمله‌های هم‌پایه‌ پرسش‌واژه‌ای دارای حرکت موازی بر مبنای شواهد نظری ادغام متقارن بررسی می‌شوند. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که یک گروه اسمی، گروه بیشینه متمم‌نما، گروه بیشینه زمان وگروه بیشینه فعلی کوچک بین دو هم‌پایه مشترک هستند. این نتیجه‌‌گیری بر اساس شواهدی مانند هم‌زمان بودن حرکت گروه اسمی از هر دو هم‌پایه، یکسان بودن نظام حالت گروه اسمی مشترک بین دو هم‌پایه و عدم امکان استفاده از موضوع‌های مختلف یک محمول در هم‌پایه‌ها حاصل می‌شود. پذیرفتن اشتراک این سازه‌ها در جمله‌های هم‌پایه‌ پرسش‌واژه‌ای دارای حرکت موازی، باعث ارائه تحلیلی ساده و باصرفه برای این جمله‌ها می‌شود.