بررسی اپیدمیولوژیک عوامل مرگ و میر و مطالعه تابع توزیع زنده‌مانی برّه‌های نژاد قره‌گل در بازه تولد تا سن یک‌سالگی

Abstract

در این تحقیق از اطلاعات تلفات مربوط به 6426 رأس برّه حاصل از آمیزش 223 رأس قوچ و 1769 رأس میش در سال های 1370 تا 1394 در گله ایستگاه پرورش و اصلاح نژاد گوسفند نژاد قره‌گل سرخس، استفاده شد. صفت مورد بررسی، میزان زنده‌مانی تجمعی ماهیانه برّه‌ها از زمان تولد تا پایان سن یک‌سالگی بود. برای تعیین توزیع فراوانی علل تلفات و تابع توزیع زنده‌مانی به ترتیب از رویه‌های Freq و Lifetest برنامه آماری SAS استفاده شد. میزان تلفات برّه‌ها از تولد تا یک‌سالگی 57/14 درصد بود. مهمترین دلایل تلفات به ترتیب شیرسوز شدن، بیماری‌های گوارشی و تنفسی بودند. میزان زنده‌مانی تجمعی برّه‌ها از تولد تا سن یک‌سالگی 4/85 درصد برآورد شد. ضریب تابعیت میزان زنده‌مانی از سن برّه نشان دهنده کاهش زنده‌مانی برّه‌ها به میزان 037/0 درصد در هر روز تا سن یک‌سالگی بود. میزان مرگ و میر برّه‌ها در سه ماهه اول، دوم، سوم و چهارم بعد از تولد به ترتیب 8/7، 06/4، 23/1 و 48/1 درصد بود. بیشترین تلفات برّه‌ها به ترتیب در سنین یک، دو، شش و ده ماهگی آنها رخ داد. با توجه به بالاتر بودن میزان تلفات در سه ماهۀ اول حیات برّه‌ها پیشنهاد می‌شود که در این بازه زمانی مدیریت بهتری از نظر نحوه نگهداری و تغذیه برای میش‌ها و برّه‌ها اعمال گردد.