تحلیل حقوقی تصویب کنوانسیون 2010 پکن در تقویت امنیت هوانوردی بین‌المللی در پرتو رویکردهای بازدارندگی ایکائو ‬‬‬

Abstract

در سال‌های اخیر، ایکائو شروع به مدرنیزاسیون‫سازی کنوانسیون‌های بین‌المللی کنونی درباره تروریسم هوایی کرده است. نتیجه این رویکرد، جرم‫انگاری از تعداد زیادی اعمال خطرناک به‌عنوان اقدامات غیرقانونی علیه هواپیمایی کشوری بین‌المللی بوده است. برای نخستین بار، کنوانسیون 2010 پکن، استفاده از هواپیمای مسافربری به‌عنوان یک سلاح کشنده و یا استفاده از این وسیله برای حمل‌و‌نقل سلاح‌های بیولوژیکی، شیمیایی و هسته‌ای را جرم محسوب کرده است. علاوه‌بر این، مهم‌ترین دستاوردهای کنوانسیون پکن را می‌توان خلاصه کرد در جرم‫انگاری از تهدید کردن دیگران برای ارتکاب هرگونه اقدام مجرمانه علیه امنیت پرواز یا فراهم کردن وضعیتی برای افراد تا چنین تهدیداتی را دریافت کنند، هرگونه تبانی در ارتکاب اعمال مجرمانه، تروریسم سایبری علیه تأسیسات هوانوردی بین‌المللی، مسئولیت حقوقی و کیفری مؤسسات مالی که به «بند القاعده» معروف شده است، همکاری کردن با متهم برای گریختن از تحقیقات قضایی و تعقیب کیفری، توافق با دیگران برای ارتکاب عمل مجرمانه، صرف‌نظر از اینکه جرم تروریستی واقعاً ارتکاب یابد یا خیر. درنتیجه، کنوانسیون پکن توانست تا حد زیادی ضعف‌ها و کاستی‌های کنوانسیون‌های سابق را برای مقابله با مداخلات غیرقانونی علیه هواپیمایی کشوری بین‌المللی کاهش دهد و بستری مناسب برای گسترش همکاری‌های چندجانبه بین‌المللی فراهم آورد.