زمان و نمود در کردی موکریانی

Abstract

هدف جستار حاضر توصیف نظام زمان دستوری و تبیین ارتباط آن با نمود در کردی موکریانی است. لذا ابتدا زمان دستوری را توصیف کرده و سپس ارتباط آن را با انواع نمود دیدگاهی و موقعیتی روشن می­سازیم. نتایج نشان می­دهد که کردی موکریانی دارای یک نظام زمانی دوشقی (گذشته و غیرگذشته) است که در ترکیب با مفاهیم وجه­نما و نمودنما می­تواند ترکیبات زمانی متفاوتی را بسازد. ترکیب این نظام با مفاهیم وجهی صور متفاوتی از جمله ساختارهای آینده­نما و پسایندی را به وجودمی­آورد. علاوه بر این در ترکیب نمود و زمان ساختارهای کاملی از جمله کامل نتیجه­ای، تجربی و متأخر پدید می­آیند. همچنین نتایج نشان می­دهد که زمان حال حاوی نمود ناقص بوده و زمان گذشته بی­نشان­ترین زمان برای نمود کامل است. تمام نمودهای موقعیتی به سهولت با گذشتة ساده همراه می­شوند، اما برخی از آنها (لمحه­ای، دستاوردی و در مواردی افعال ایستا) در زمان حال دچار نمودگردانی می­شوند.