بررسی رمان "الصبار" سحر خلیفه (براساس الگوی تحلیل گفتمان انتقادی فیرکلاف)

Abstract

گفتمان انتقادی ،سیری تکوینی از تحلیل گفتمان در مطالعات زبان شناختی است که از حد توصیف صرف داده های زبانی فراتر می رود و فرآیندهای مؤثر بر شکل گیری گفتمان را کانون توجه خود قرار می دهد. در تحلیل گفتمان انتقادی به دو رویکرد اجتماعی و زبان شناختی اشاره می­شود .در رویکرد اجتماعی به گفتمان، بافت موقعیتی و در رویکرد زبانشناختی ،بافت متنی تشریح می­گردد.سحر خلیفه از نویسندگان زبردست عرصه­ی رمان نویسی پایداری ادبیات عرب محسوب می­شود که گفتمان ادبی را برای بیان دردهاو مشکلات ملت فلسطین به کار می­برد. بافت موقعیتی رمان به دهه­ی هشتاد برمی­گردد. عاطفه صادق و فکر و اندیشه­ی پایداری جزء بافت درونی رمان و تناص(بینامتنی)، تصویر هنری وتکرار و صحنه­پردازی جزء بافت بیرونی رمان محسوب می­شود.و زبان هم یک عنصر مهم در گفتمان ادبی وی بشمار می­آید.او دیدی فمنیستی وطبیعت گرایی را در رمانش به همگان القاء می­کند. این مقاله بر اساس روش توصیفی -تحلیلی به بررسی تحلیل گفتمان انتقادی رمان "الصبار" سحر خلیفه و بر اساس الگوی تحلیلی فیرکلاف می­پردازد