تأثیر درمان غیرجراحی پریودنتال بر شاخص کیفیت زندگی مرتبط با سلامت دهان

Abstract

<strong>مقدمه:</strong><strong> بیماری پریودنتیت به عنوان یک معضل بهداشتی دهانی مهم با اثر بر سلامت سیستمیک و کیفیت زندگی بیماران می­باشد</strong><strong>.</strong><strong> این مطالعه جهت بررسی تغییرات شاخص کیفیت زندگی مرتبط با سلامت دهان در بیماران مبتلا به بیماری­های پریودنتال بعد از انجام فاز درمان غیر جراحی پریودنتال طراحی گردید. </strong><br /> <strong>مواد و روش ها:</strong><strong> در این مطالعه کلینیکی، 60 بیمار که تنها نیازمند فاز یک درمان پریودنتال (درمان غیر جراحی) بودند، وارد مطالعه شدند. برای هر یک از بیماران پرسشنامه </strong><strong>Oral lmpact on Daily Performance (OIDP)</strong><strong> قبل از درمان و یک ماه بعد از درمان فاز یک غیر جراحی پریودنتال کامل گردید. نمرات شاخص اندازه‌گیری و مقایسه شد و ارتباط آن با سن ، جنس و نوع بیماری پریودنتال بررسی شد.</strong><br /> <strong>یافته ها:</strong><strong> نتایج نشان داد که کیفیت زندگی در بیماران دچار بیماری پریودنتال می­تواند بعد از درمان فاز غیرجراحی پریودنتال بهبود یابد. همچنین تفاوتی بین نتایج تغییرات در کیفیت زندگی در دو گروه بیماران مورد بررسی (ژنژیویت مزمن جنرالیزه و پریودنتیت مزمن جنرالیزه خفیف) دیده نشد. از نظر جنس و سن نیز تفاوت معنی­داری در میزان تغییرات در شاخص کیفیت زندگی مرتبط با سلامت دهان مشاهده نشد. </strong><br /> <strong>نتیجه گیری:</strong><strong> براساس نتایج بدست آمده، بیماری پریودنتال می­تواند تأثیر به سزایی در کیفیت زندگی بیماران مبتلا داشته باشد و درمان غیرجراحی پریودنتال می­تواند موجب بهبود شاخص کیفیت زندگی مرتبط با سلامت دهان و عملکرد روزانه این افراد گردد. </strong>