نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمهابادی, میثمfa_IR
dc.contributor.authorنتاج میانده, مجتبی حسینfa_IR
dc.contributor.authorساعدی, فاطمهfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T03:36:02Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T03:36:02Z
dc.date.available1399-07-09T03:36:02Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T03:36:02Z
dc.date.issued2017-09-23en_US
dc.date.issued1396-07-01fa_IR
dc.date.submitted2017-08-27en_US
dc.date.submitted1396-06-05fa_IR
dc.identifier.citationمهابادی, میثم, نتاج میانده, مجتبی حسین, ساعدی, فاطمه. (1396). تأثیر روش پرکردن حفره دسترسی اباتمنت و نوع سمان بر گیر رستوریشن های ثابت متکی بر ایمپلنت. مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد, 41(3), 273-280. doi: 10.22038/jmds.2017.9228fa_IR
dc.identifier.issn1560-9286
dc.identifier.issn2008-2347
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22038/jmds.2017.9228
dc.identifier.urihttp://jmds.mums.ac.ir/article_9228.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/244009
dc.description.abstractمقدمه: اطلاعات محدودی در رابطه با عوامل مؤثر بر گیر پروتزهای ثابت سمان شونده به اباتمنت ایمپلنت وجود دارد. هدف از این مطالعه، ارزیابی تأثیر روش پر کردن فضای داخلی اباتمنت و نوع سمان بر میزان گیر رستوریشن های ثابت متکی بر ایمپلنت بود.<br /> مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی، 40 عدد آنالوگ ایمپلنت با سرویور، درون بلوک های آکریلی قرار گرفت و اباتمنت های تیتانیومی دو تکه به آنها متصل گردید. 20 اباتمنت بوسیله سیلیکون به طور کامل و 20 اباتمنت  دیگر بطور ناقص پر شد. در هر گروه، 10 نمونه با سمان اوژنول دار و 10 نمونه با سمان بدون اوژنول سمان گردید. سپس تمام نمونه ها قبل از آزمایش گیر، در دستگاه ترموسیکلینگ با 1000 سیکل به مدت 24 ساعت قرار گرفتند. هر نمونه با استفاده از دستگاه تست کشش یونیورسال با نیروی 5000 نیوتن کشیده شد و نیروی مورد نیاز برای خارج ساختن روکش ثبت گردید. جهت آنالیز آماری داده ها، از آزمون Two way ANOVA و آزمون LSD استفاده شد. (05/0=α)<br /> یافته ها: در مقایسه بین چهار گروه، بیشترین میزان گیر به طور معنی دار در گروه پر کردگی ناقص حفره دسترسی با سمان اوژنول دار و کمترین میزان گیر به طور معنادار، در گروه پرکردگی کامل حفره دسترسی با سمان بدون اوژنول بدست آمد. اختلاف بین تمام گروه ها به جز دو گروه پرکردگی کامل حفره دسترسی با سمان اوژنول دار و گروه پرکردگی ناقص حفره دسترسی با سمان بدون اوژنول، معنادار بود. (27/0P-value=)<br /> نتیجه گیری: میانگین گیر در حفره دسترسی ناقص بیشتر از حفره دسترسی کامل و در سمان اوژنول دار بیشتر از سمان بدون اوژنول به دست آمد.fa_IR
dc.format.extent335
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهدfa_IR
dc.publisherMashhad University of Medical Sciences, School of Dentistryen_US
dc.relation.ispartofمجله دانشکده دندانپزشکی مشهدfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Mashhad Dental Schoolen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22038/jmds.2017.9228
dc.subjectگیرfa_IR
dc.subjectاباتمنتfa_IR
dc.subjectسمانfa_IR
dc.subjectرستوریشنfa_IR
dc.subjectایمپلنتfa_IR
dc.subjectپروتزهای دندانیfa_IR
dc.titleتأثیر روش پرکردن حفره دسترسی اباتمنت و نوع سمان بر گیر رستوریشن های ثابت متکی بر ایمپلنتfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار گروه پروتزهای دندانی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدستیار تخصصی، پروتز های دندانی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدندانپزشکfa_IR
dc.citation.volume41
dc.citation.issue3
dc.citation.spage273
dc.citation.epage280
nlai.contributor.orcid0000-0001-5806-4013
nlai.contributor.orcid0000-0002-8015-5752


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد