مقایسه ثبات رنگ کامپوزیت با پایه سیلوران و با پایه متاکریلات پس از Accelerated Artificial Aging

Abstract

مقدمه: تغییر رنگ کامپوزیت‏های دندانی یکی از رایج‏ترین علل تعویض آنها محسوب می‏شود. هدف از این مطالعه مقایسه ثبات رنگ سه کامپوزیت با پایه متاکریلات Filtek Z250، Filtek Z250xt، Filtek Z350xt و کامپوزیت با پایه سیلوران Filtek P90 پس از Accelerated Artificial Aging (AAA)بود. مواد و روش‏ها: در این مطالعه آزمایشگاهی 56 دیسک کامپوزیتی تهیه شد (14n=). سپس با دستگاه اسپکتروفتومتر انعکاسی پارامترهای CIE L^* a^* b^* هر نمونه یک بار پس از 24 ساعت و یک بار پس از اینکه نمونه‏ها به مدت 384 ساعت تحت AAA قرار گرفتند اندازه گیری و میزان تغییر رنگ (ΔE) هر کامپوزیت محاسبه شد. داده‏ها با آزمون‏های واریانس یک سویه، توکی و تیزوجی در سطح معنی‏داری 05/0 آنالیز شد. یافته‏ها : مقادیر ΔEکامپوزیت‏های Filtek Z250، Filtek Z250xt، Filtek Z350xt و Filtek P90 به ترتیب، 77/7، 86/5، 95/8 و 8 بود. آزمون واریانس یک سویه نشان داد که تفاوت معنی‏داری بین ΔE کامپوزیت‏ها وجود دارد (001/0<em>P</em>˂). آزمون توکی نشان داد که ΔE کامپوزیت Z250xt به شکل قابل توجهی کمتر از سایر کامپوزیت‏ها بود (05/0<em>P</em>˂). نتیجه گیری: کامپوزیت سیلوران همانند کامپوزیت متاکریلات پس از AAA تغییر رنگی بیشتر از حد قابل قبول کلینیکی (3/3ΔE>) نشان داد. کامپوزیت Z250xt کمترین تغییر رنگ و سایر کامپوزیت‏ها تغییر رنگ تقریباً یکسانی نشان دادند.