بررسی استحکام برشی پیوند سه سمان رزینی خودباند شونده به عاج دندان

Abstract

مقدمه: امروزه بسیاری از تحقیقات و تحولات در زمینه مواد دندانی بر روی ساده سازی مراحل باندینگ متمرکز شده است.هدف از این مطالعه بررسی استحکام برشی پیوند سه نوع سمان رزینی خود باند شونده دوال کیور به عاج دندان بود. مواد و روش‏ها: در این تحقیق تجربی- آزمایشگاهی، 40دندان مولر سوم سالم انسان انتخاب شده و به طور تصادفی در چهار گروه 10 تایی تقسیم بندی شدند. گروه اول (گروه کنترل): بعد از 15 ثانیه اچینگ و اعمال باندینگ Excite DSC (Ex)، کامپازیت Varilink II<br/> (Var II) به داخل استوانه های پلاستیکی تزریق شده و کیور گردید. گروه دوم: RelyX Unicem (RX) به داخل استوانه های پلاستیکی تزریق شده و بعد از 30 ثانیه، کیور گردید. گروه سوم: Maxcem (Mc) به داخل استوانه های پلاستیکی تزریق شده و بعد از 30 ثانیه، کیور گردید. گروه چهارم: Multilink Sprint (MS) به داخل استوانه های پلاستیکی تزریق شده و بعد از 30 ثانیه، کیور گردید. بعد از گذراندن 1000 سیکل حرارتی، بین 5 تا 55 درجه سانتی گراد، استحکام برشی پیوند به وسیله یک دستگاه یونیورسال سنجش استحکام پیوند Zwick/Roell اندازه گیری شد. اطلاعات به دست آمده با آزمون‏های آماری ANOVA و Scheffeمورد آنالیز قرار گرفتند. یافته ها: میانگین استحکام برشی پیوند و انحراف استاندارد برای گروه های اول، دوم، سوم، چهارم به ترتیب 64/2±95/12، 79/0±73/6، 09/0±01/3، 75/0±60/4 مگاپاسکال بود. آنالیز آماری با آزمون های آماری نشان داد که: میانگین استحکام برشی پیوند کامپازیت Var II به طور معنی‏داری بیشتر از سایر گروه ها بود (05/0<em>P</em><). میانگین استحکام برشی پیوند Mc و MS به طور معنی‏داری کمتر از RX بود (05/0<em>P</em><). میانگین استحکام برشی پیوند Mc و MS تفاوت آماری معنی‏داری با هم نداشت (05/0<em>P</em>>). نتیجه گیری: استحکام برشی پیوند سمان‏های رزینی خود باند شونده RX، Mc و MS کمتر از کامپازیت Var II به همراه باندینگ Ex می‏باشد. استحکام برشی پیوند RX بیشتر از Mc و MS است. استحکام برشی پیوند Mc و MS تفاوتی با هم ندارد.