بررسی شیوع و عوامل پیش بینی کننده وقوع هیپومینرالیزاسیون مولر-ثنایا در شهر رشت

Abstract

<strong>مقدمه:</strong><strong> هدف از انجام این مطالعه بررسی شیوع هیپومینرالیزاسیون مولر انسیزور </strong><strong>(MIH)</strong><strong> در کودکان 13-6 ساله شهر رشت و عوامل پیش بینی کننده آن بود.</strong><br /> <strong>مواد و روش ها:</strong><strong> شرکت کنندگان در این مطالعه، 1043 کودک از دبستان های دولتی و غیردولتی رشت بودند. فراوانی</strong><strong> MIH </strong><strong>براساس معاینه بالینی تعیین گردید و سپس 235 کودک مبتلا به </strong><strong>MIH</strong><strong> و گروه شاهد آنان جهت تعیین عوامل احتمالی ایجادکننده مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای جمع آوری اطلاعات از مصاحبه و پرسشنامه شامل سوالاتی درباره مشکلات اواخر دوران بارداری، هنگام تولد و بیماری های سه سال اول زندگی، استفاده شد. برای بررسی رابطه بین عوامل مختلف از آزمون های کای دو، آزمون دقیق فیشر، من</strong><strong>-</strong><strong> ویتنی و آزمون تی، استفاده شد (05/0</strong><strong>α=</strong><strong>).</strong><br /> <strong>یافته ها:</strong><strong> شیوع </strong><strong> MIH</strong><strong> 9/19 درصد و درگیری مولر به تنهایی 46/17 درصد بود. هرکودک به طور متوسط دارای 18/2 دندان دارای ضایعه، شامل 9/1 مولر و 28/0 ثنایا بود. تفاوت معنی داری از نظر شیوع و شدت ضایعات در دو جنس دیده نشد (54/0</strong><strong><em>P</em></strong><strong>=</strong><strong>و 36/0=</strong><strong>X²</strong><strong>)، همچنین بین دانش آموزان مدارس خصوصی و دولتی تفاوت معنی داری از نظر شیوع مشاهده نشد (47/0=</strong><strong>X²</strong><strong> و 58/0</strong><strong><em>P</em></strong><strong>=</strong><strong>). مولر های پایین بیشتر از بالا دچار نواقص مینایی بودند (6/19=</strong><strong> X²</strong><strong>و</strong><strong>001/0</strong><strong><em>P</em></strong><strong><</strong><strong>). بیشترین فراوانی ضایعات مربوط به لکه های اوپک بود. هیچیک از عوامل مورد بررسی با</strong><strong> MIH</strong><strong> رابطه معنی داری نداشتند. </strong><br /> <strong>نتیجه گیری:</strong><strong>براساس یافته های این مطالعه، شیوع</strong><strong>MIH </strong><strong> در شهر رشت از میزان بالایی برخوردار بود ولی بیشتر ضایعات از نوع خفیف و میانگین تعداد دندان های مبتلا در هر فرد، حدود دو دندان بود. بررسی ارتباط دقیق تر با علل اتیولوژیک از جمله عوامل ژنتیک توصیه می شوند</strong><strong>.</strong>