تاثیرکاهش سریع وزن برعوامل منتخب آنتروپومتریک و شاخص های توان بی هوازی (گلیکولیتیک) کشتی گیران آماتور سبک آزاد

Abstract

چکیده هدف: کاهش سریع وزن ممکن است سبب افت آمادگی جسمانی و قابلیت های فیزیولوژیک هنگام اجرای تمرین یا مسابقات شود. در این مطالعه، تاثیر کاهش سریع وزن کشتی گیران جوان سبک آزاد بر تغییرات آنتروپومتریک (وزن، جرم خالص، شاخص توده بدن و مجموع لایه های چربی زیرجلدی) و عملکرد بی هوازی (شاخص های میانگین، اوج و حداقل توان های مطلق و نسبی بی‌هوازی) بررسی می شود. روش پژوهش: 32 کشتی گیر آزاد کار در دامنه سنی 19تا 21 سال با میانگین های وزن 45/0±28/69 کیلوگرم و میانگین شاخص توده بدن 6/3±2/23 کیلوگرم بر متر مربع، در دو رده وزنی 60 و 66 کیلو گرم آماده شرکت در مسابقات انتخابی استان داوطلبانه از دو باشگاه فعال در شهر همدان انتخاب شدند. ابتدا آزمودنی ها 1/0±5 کیلوگرم از وزن شان را به روش های متعارف کاهش دادند. آن ها آزمون دوی شاتل (RAST) را اجرا کردند (پیش آزمون). پس از گذشت 6 ساعت همراه مصرف مایعات و تغذیه دلخواه، سنجش متغیرهای ترکیب بدن و شاخص های توان بی هوازی تکرار گردید. همچنین آزمودنی‌ها مطابق توصیه ی انجمن های بین المللی، پارامترهای وابسته در دو گروه (3 و 6 درصد کاهش وزن) مقایسه شدند. یافته ها: متغیرهای آنتروپومتری و مقادیر مطلق و نسبی توان بی هوازی در 2 گروه از کشتی گیران پس از 6 ساعت ریکاوری کاهش وزن، تغییرات معنی داری رخ داد (05/0P