تاثیر زمان فعالیت ورزشی در روز بر پاسخ های حاد ایمونوگلوبولین A، کورتیزول، αآمیلاز و پروتئین تام بزاقی دختران شناگر

Abstract

چکیده هدف: هدف این پژوهش بررسی تاثیر زمان روز (صبح و عصر) فعالیت ورزشی بر پاسخ‌های حاد ایمونوگلوبولین A، کورتیزول و αآمیلاز بزاقی و پروتئین تام در دختران شناگر باشگاهی بود. روش پژوهش: بدین منظور 14 شناگر دختر (سن: 33/1±13، وزن: 75/4±48 کیلوگرم، قد:90/5±152سانتی‌متر و حداکثر اکسیژن مصرفی: 96/3±92/45 میلی‌لیتر بر کیلوگرم بر دقیقه) برای شرکت در این مطالعه داوطلب شدند. هر آزمودنی در دو آزمون که شامل 200×10 متر شنای زیر بیشینه با 80 درصد بهترین زمان تمرینی آن ها و یک دقیقه استراحت بین هر 200 متر شنا بود، شرکت کرد. آزمون اول ساعت 00/18 و آزمون دوم با فاصلۀ 3 روز در ساعت 00/8 اجرا شد. نمونه‌های بزاقی تحریک نشده دو روز قبل، بلافاصله، یک و 24 ساعت بعد از آزمون جمع‌آوری شد. یافته ها: نتایج تحقیق با استفاده از تحلیل واریانس دو عامله با اندازه‌گیری‌های مکرر نشان داد که ایمونوگلوبولین A، کورتیزول، بزاقی و پروتئین تام از چرخۀ شبانه‌روزی برخوردار بوده (05/0>P) و متاثر از زمان روز می‌باشند. آزمون شنا نیز، باعث تغییرات معنی‌داری در میزان کورتیزول، αآمیلاز بزاقی و پروتئین تام گردید (05/0>P)؛ ولی تغییری در مقادیر ایمونوگلوبولین A بعد از فعالیت مشاهده نشد (05/0>P). یافته‌های این پژوهش نشان داد که تعامل زمان روز (صبح و عصر) و فعالیت ورزشی بر پاسخ‌ αآمیلاز معنی‌دار است (05/0>P). نتیجه گیری: یافته‌ها نشان می‌دهند که تغییرات شبانه‌روزی معنی‌داری در مولفه‌های اندازه‌گیری شده قبل از فعالیت وجود دارد. همچنین فعالیت تاثیر معنی‌داری بر پاسخ حاد این مولفه‌ها غیر از غلظت ایمونوگلوبولین A می‌گذارد و آلفا آمیلاز به‌طور معنی‌داری از تعامل زمان روز (صبح و عصر) و فعالیت ورزشی برخوردار می‌باشد. واژگان کلیدی: زمان روز، ایمونوگلوبولین A، کورتیزول، αآمیلاز، پروتئین تام بزاقی