اثر هشت هفته تمرین هوازی همراه با مکمل‌یاری عصاره دارچین بر لیپوکالین-2 و IL-1ß در موش های صحرایی‌های مقاوم به انسولین

Abstract

هدف: لیپوکالین-2 و اینترلوکین-1بتا (IL-1ß) از عوامل التهابی موثر بر مقاومت به انسولین می‌باشند. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی اثر تمرین هوازی همراه با مکمل عصاره دارچین بر سطوح خونی لیپوکالین-2 و IL-1ß در موش‌های مقاوم به انسولین می‌باشد. روش‌شناسی: در این مطالعه تجربی 36 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به چهار گروه (کنترل (9=n)، تمرین هوازی (9=n)، عصاره دارچین (9=n) و تمرین هوازی+ عصاره دارچین (9=n)) تقسیم شدند. القای مقاومت به انسولین با استفاده از محلول فروکتوز 10 درصد به مدت 5 هفته انجام شد. گروه های تمرین پنج روز در هفته ( با شدت 75-80 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی) به مدت 8 هفته تمرین هوازی را انجام دادند. به گروه های مکما یاری 200 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز عصاره دارچین، تزریق شد. داده ها با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه در سطح معنی­داری 05/0 p≤ تحلیل شد. یافته‌ها: کاهش معنی‌داری در میزان لیپوکالین-2 گروه تمرین نسبت به گروه کنترل و نسبت به گروه عصاره دارچین مشاهده شد (05/0>p). همچنین در هر سه گروه تجربی، میزان IL-1ß نسبت به گروه کنترل کاهش معنی‌داری را نشان داد (05/0>P)، و کاهش معنی داری در گروه تمرین عصاره دارچین نسبت به گروه تمرین و عصاره مشاهده شد (05/0>p).. نتیجه‌گیری: نتیجه پژوهش حاضر نشان داد که تمرین هوازی همراه با عصاره دارچین بیشتر از هر کدام به تنهایی بر کاهش IL-1ß اثر دارد. اما اثر ترکیب تمرین هوازی و عصاره دارچین بر لیپوکالین-2 نیاز به بررسی های بیشتری دارد.