اثر هشت هفته تمرین تناوبی و تداومی بر سطوح سرمی پروتئین شبه آنژیوپوئیتین 8 و نیم‌رخ لیپیدی دختران چاق 11-9 سال

Abstract

هدف: پروتئین­های شبه آنژیوپوئیتین که در تنظیم متابولیسم چربی درگـیر هستـند، می­توانند به طور بالقوه در درمان سندرم متابولیک مورد استفاده قرار بگیرند. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین تناوبی و تداومی بر سطوح سرمی پروتئین شبه آنژیوپوئیتین 8 (ANGPTL8) و نیم­رخ لیپیدی دختران چاق 11-9 سال بود. روش‌شناسی: 32 دانش­آموز دختر 9 تا 11 ساله با صدک شاخص توده بدنی بیش از 90 درصد به صورت تصادفی در گروه­های کنترل (9 نفر)، تمرین تداومی (11 نفر) و تمرین تناوبی (12) قرار گرفتند. تمرینات شامل هشت هفته پیاده­روی تداومی و تناوبی (3 جلسه در هفته) بود. آزمودنی­ها در گروه تمرین تداومی در چهار هفته اول با شدت %75-60 ضربان قلب بیشینه و در چهار هفته دوم با شدت %75-70 ضربان قلب بیشینه و در گروه تمرین تناوبی در چهار هفته اول با شدت %80-75 ضربان قلب بیشینه و در چهار هفته دوم با شدت %85-80 ضربان قلب بیشینه پیاده­روی نمودند. اندازه گیری سطوح سرمی ANGPTL8، HDL، LDL، TG، TC و گلوکز ناشتا در دو نوبت پیش­آزمون و پس­آزمون انجام شد. یافته‌ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد در گروه تناوبی، متغیرهای ANGPTL8، TC و گلوکز افزایش (05/0>p) و شاخص توده بدن و صدک شاخص توده بدن کاهش (05/0>p) یافت. در گروه تداومی، سطوح ANGPTL8 و TC افزایش (05/0>p) و شاخص توده بدن کاهش (05/0>p) یافت. مقایسه بین­گروهی نیز نشان داد که مقادیر گلوکز و ANGPTL8 در دو گروه تمرین، تفاوتی نداشتند. نتیجه‌گیری: افزایش سطوح پروتئین شبه آنژیوپوئیتین 8 پس از هشت هفته تمرینات تناوبی و تداومی مستقل از نوع تمرین بود. به نظر می­رسد شاید یکی از دلایل اصلی آن، افزایش سطوح گلوکز و TC باشد، که پیشنهاد دهنده پتانسیل درمانی پروتئین شبه آنژیوپوئیتین 8 در کاهش این عوامل از طریق مهار آن است