تأثیر یک دوره تمرین مقاومتی بر شاخص‌های جدید مقاومت انسولینی در مردان جوان چاق غیرفعال

Abstract

هدف: مقاومت انسولینی حتی در افراد جوان با کم­تحرکی و چاقی مرتبط است. نشان داده‌شده است که شاخص­های جدید مقاومت انسولینی از ارزش بالینی برخوردارند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تأثیر یک دوره تمرین مقاومتی بر شاخص­های جدید مقاومت انسولینی در مردان جوان چاق غیرفعال است. روش‌شناسی: در یک کار آزمایی نیمه تجربی، 21 مرد جوان چاق غیرفعال به‌طور تصادفی به دو گروه تمرین مقاومتی (10 نفر، 3/3±7/26 سال، 8/2±6/32 کیلوگرم بر مترمربع) و کنترل (11 نفر، 1/3±1/27 سال، 3/3±2/32 کیلوگرم بر مترمربع) تقسیم شدند. ویژگی­های عمومی آزمودنی­ها، غلظت رسیستین سرم و شاخص­های آدیپونکتین-رسیستین (AR)، مدل ارزیابی هومئوستاز-آدیپونکتین (HOMA-AD) و مقاومت انسولینی (IRAR) قبل و پس از دوره تمرین اندازه­گیری شد. پروتکل تمرین مقاومتی شامل دوازده هفته تمرین با وزنه (3 جلسه تمرین در هفته، ده ایستگاه، 3 نوبت 12-8 تکرار در هر ایستگاه، شدت 80-60 درصد یک تکرار بیشینه، میزان استراحت بین نوبت­ها 1 دقیقه و بین ایستگاه­ها 2 دقیقه، مدت زمان تمرین اصلی حدود 70-65 دقیقه در هر جلسه) بود. یافته‌ها: تمرین مقاومتی غلظت رسیستین سرم (006/0=P)، HOMA-AD (015/0=P)، AR (038/0=P) و IRAR (019/0=P) را کاهش داد، اما هیچ‌کدام از شاخص­های مذکور در گروه کنترل تغییر معنی­داری نشان نداد. مقایسه میانگین­های اختلاف پیش­آزمون-پس­آزمون این شاخص­ها بین دو گروه نیز تفاوت­های معنی­داری نشان داد (05/0>P). نتیجه‌گیری: تمرین مقاومتی سطوح شاخص­های جدید مقاومت انسولینیرا در مردان جوان چاق غیرفعال کاهش می­دهد که می­تواند از جهت پیشگیری در برابر خطر بیماری­های قلبی-عروقی و متابولیکی برای این گروه جمعیتی ارزش کاربردی داشته باشد.