اثر دست برتری و نوع تمرین (آشکار و پنهان) بر دقت و زمان عکس‌العمل متوالی

Abstract

هدف این تحقیق، بررسی اثر دست ­برتر و دو روش تمرین آشکار و پنهان بر یادگیری توالی حرکتی بود. به این منظور، 60 دختر 17-14 ساله با توجه به دست ­برتر با آرایش تصادفی در چهار گروه راست­دست-تمرین آشکار، راست­دست-تمرین پنهان، چپ­دست- تمرین آشکار، چپ­دست- تمرین پنهان قرار گرفتند. تکلیف شرکت­کنندگان، دقت و زمان عکس­العمل متوالی بود. مرحلة اکتساب شامل اجرای هشتصد کوشش تمرینی بود. ﮔﺮوه­های تمرین آشکار، از ﺗﺮﺗﻴﺐ ظهور محرک­ها آگاهی داشتند، اما به ﮔﺮوه­های تمرین پنهان، این آگاهی داده ­نشد. روز بعد از مرحلة اکتساب، آزمون یادداری و انتقال گرفته­ شد. آنالیز واریانس چندراهه نشان داد که صرف‌نظر از دست ­برتر، تمرین پنهان بر یادگیری زمان عکس‌العمل در هر سه مرحلة اکتساب، یادداری و انتقال مؤثرتر از تمرین آشکار بود. مقایسة افراد راست‌دست و چپ‌دست، صرف‌نظر از نوع تمرین در دقت پاسخ مرحلة اکتساب معنادار بود و چپ­دست­ها بادقت­تر بودند. اثر متقابل دست برتر و نوع تمرین بر زمان واکنش و دقت پاسخ معنادار نبود .بدین مفهوم که افراد راست‌دست و چپ‌دست در تمرین آشکار و همین طور، تمرین پنهان تفاوت معناداری با یکدیگر نداشتند.