رابطه بین کمال گرایی مثبت و کمال گرایی منفی با اضطراب حالتی رقابتی بازیکنان فوتبال غیرحرفه ای

Abstract

کمال‌گرایی، در واقع باوری غیرمنطقی است که اشخاص نسبت به خود و محیط اطرافشان دارند. به نظر افراد کمال­گرا، خود و محیط اطرافشان باید کامل بوده و هر گونه تلاشی در زندگی باید بدون اشتباه و خطا باشد. هدف پژوهش حاضر تعیین رابطۀ بین کمال­گرایی مثبت و کمال­گرایی منفی با اضطراب حالتی بود. 100 نفر از بازیکنان فوتبال پرسشنامه­های کمال­گرایی مثبت و منفی و پرسشنامۀ اضطراب حالتی رقابتی را کامل کردند. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل داده­ها و تعیین ارتباط بین دو متغیر کمال­گرایی مثبت و منفی با اضطراب حالتی رقابتی از ضریب همبستگی پیرسون، و در نهایت به‌منظور پیش­بینی اضطراب حالتی رقابتی از روی کمال­گرایی مثبت و منفی از رگرسیون چندمتغیره استفاده شد. برای کلیة فرضیه­ها سطح معنا­داری 05/0 P=در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد بین کمال‌گرایی مثبت و اضطراب حالتی رقابتی و مؤلفه­های جسمانی و شناختی آن رابطة منفی معنا­داری وجود دارد. اما بین کمال­گرایی مثبت و مؤلفه اضطراب حالتی رقابتی اعتمادبه‌نفس رابطة منفی معنا­داری وجود ندارد. در مقابل نتایج دیگر نشان داد فقط بین کمال­گرایی منفی و مؤلفة اضطراب حالتی رقابتی اعتمادبه‌نفس رابطة مثبت معنا­داری وجود دارد، اما در بین کمال‌گرایی منفی و اضطراب حالتی رقابتی و بقیۀ مؤلفه‌های آن رابطة معنا­داری گزارش نشد. سرانجام نتایج نهایی رگرسیون نشان داد کمال­گرایی مثبت و منفی می­توانند مؤلفه­های اضطراب حالتی رقابتی را در فوتبالیست­های غیرحرفه­ای پیش­بینی کنند.