تأثیر کانون توجه تکلیف فراقامتی بر عملکرد و یادگیری کنترل قامت در دختران 9 تا 12 ساله

Abstract

کنترل قامت از قابلیت­های مهم در زندگی عادی و فعالیت­های ورزشی انسان است، که همواره، اهمیت کانون توجه در آن مورد بحث است. ازاین‌رو هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر دستورالعمل­های کانون توجه تکلیف فرا­قامتی بر عملکرد و یادگیری کنترل قامت در دختران 9 تا 12 ساله بود. در این پژوهش 45 نفر از دانش­آموزان دختر یکی از دبستان­های شهرستان ملایر شرکت داشته­اند که از طریق قرعه‌کشی به‌صورت تصادفی، به سه گروه، توجه بیرونی، درونی و کنترل تقسیم شدند. از آزمودنی­ها خواسته شد که با استفاده از دستورالعمل­های ارائه‌شده روی تکلیف فراقامتی، کنترل قامت خود را حفظ کنند. دستورالعمل­ها در ارتباط با توجه به میله­ای که به‌صورت افقی در دست داشتند (توجه بیرونی)، توجه به دست­های خود (توجه درونی)، و بدون دستورالعمل (کنترل)، بود.نتایج تحلیل واریانس با اندازه­های تکراری، نشان داد که روند یادگیری در گروه توجه بیرونی نسبت به گروه توجه درونی (049/0=P)، و کنترل (005/0=P)، معنا­دار بود، اما تفاوت معنا­داری بین یادگیری گروه توجه درونی و کنترل یافت نشد (345/0=P). نتیجه اینکه دستورالعمل کانون توجه بیرونی در مقایسه با دستورالعمل کانون توجه درونی روی تکلیف فرا قامتی به کنترل قامتی بهتر منجر شد.