بهبود تکلیف ثانویه (زمان واکنش افتراقی) در نتیجۀ خودگفتاری انگیزشی

Abstract

از جمله مداخلات روان­شناختی مؤثر بر بهبود و موفقیت عملکرد حرکتی و ورزشی افراد، خودگفتاری است. لذا، تحقیق حاضر، با هدف بررسی اثربخشی خودگفتاری انگیزشی بر اجرای تکلیف ثانویه (زمان واکنش افتراقی)، انجام شد. از میان 160 دانشجوی کارشناسی تربیت­ بدنی دانشگاه تهران، 30 نفر در این پژوهش مشارکت داشتند که به‌صورت تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. مداخله، دو بار در روز و به مدت یک دقیقه انجام گرفت. گروه تحت مداخله در مرتبۀ اول تکلیف اولیۀ راه رفتن روی تردمیل را با سرعتی آهسته انجام دادند، درحالی‌که تکلیف ثانویه (زمان واکنش افتراقی) را در 10 کوشش انجام ­دادند. مرتبۀ دوم نیز به همین صورت برگزار شد، با این تفاوت که گروه تحت مداخله 15 ثانیه قبل از اجرای تکلیف ثانویه، خودگفتاری انگیزشی را برای خود اعلام ­کرد و گروه کنترل بدون هیچ مداخله­ای آزمون را اجرا کرد. نتایج t همبسته در گروه تحت مداخله نشان داد که خودگفتاری انگیزشی به کاهش معنا‏دار زمان واکنش افتراقی منجر شد (001/0=P). همچنین نتایج <em>یو مان-­ویتنی</em> در پس­آزمون نشان داد که زمان واکنش گروه تحت مداخلۀ خودگفتاری به‌طور معنا‏داری نسبت به گروه کنترل کاهش یافت (002/0=P).