تأثیر نوع تداخل زمینه‌ای در یادگیری مهارت‌های حرکتی دختران قبل از بلوغ

Abstract

هدف از اجرای پژوهش حاضر بررسی آرایش تمرین مسدود، تصادفی، فزایندۀ تدریجی و کاهندۀ تدریجی بر اکتساب و یادداری انواع مختلف پاس بسکتبال (بالای سر، داخل سینه، بغل با دست برتر) در دختران 8 تا 10 سال است. بدین منظور 60 دانش‌آموز دختر کلاس دوم، سوم و چهارم ابتدایی داوطلبانه انتخاب و به‌صورت تصادفی به چهار گروه مسدود، تصادفی، فزایندۀ تدریجی، کاهندۀ تدریجی تقسیم شدند. پس از اجرای پیش‌آزمون در هر مهارت، مرحلۀ اکتساب شامل پنج جلسه تمرین و هر جلسه 81 کوشش آغاز شد. گروه مسدود در هر جلسه هر مهارت را به‌صورت 27 کوشش پشت سر هم انجام دادند. گروه تصادفی در هر جلسه با آرایش تصادفی سه مهارت مورد نظر را تمرین کردند و گروه فزایندۀ تدریجی در هر جلسه 27 کوشش اول را به‌صورت مسدود، 27 کوشش دوم را به‌صورت زنجیره­ای و 27 کوشش سوم را به‌صورت تصادفی تمرین کردند. گروه کاهندۀ تدریجی نیز در هر جلسه 27 کوشش اول را به‌صورت تصادفی و 27 کوشش دوم را به‌صورت زنجیره­ای و 27 کوشش سوم را به‌صورت مسدود تمرین کردند. آزمودنی­ها در پایان پروتکل تمرین 405 کوشش را انجام دادند. پس از پایان جلسۀ پنجم آزمون اکتساب گرفته شد و 3 روز پس از آن آزمون یادداری به‌عمل آمد. نتایج نشان داد که در آزمون اکتساب و یادداری تفاوت معنا‌داری بین میانگین‌ها وجود ندارد و این تمرینات با سطح تداخلی متفاوت آثار شایان توجهی بر مراحل مختلف یادگیری نداشته است (05/0 P>).